De hier in Nederland pas vorig jaar uitgebrachte debuut-cd Reistu þig við, sólin er komin á loft van het IJslandse For A Minor Reflection bestempelde ik vorig jaar als een plaat die teveel klonk volgens de post-rock-standaard. Die standaard is opgesteld door Explosions In The Sky en ondertussen wordt al bijna een decennium lang door menig band daar een eigen draai aan gegeven of geprobeerd om een nieuwe standaard op te stellen. Die eigen draai, dat wil nog wel eens lukken. Een nieuwe standaard, die heb ik nog niet gehoord. Ook Höldum Í Átt Að Óreiðu, de tweede cd van For A Minor Reflection, gaat die niet realiseren. Gelukkig houdt de band wel wat minder krampachtig vast aan de leidraad. De tournee met Sigur Rós zou ze wat dat betreft best eens behoorlijk beïnvloed kunnen hebben, want er komt menig lijzig Sigur Rós-achtig lijntje langs. Bovendien heeft de band er voor gekozen qua instrumentarium niet meer alleen te vertrouwen op gitaar / bas / drums en gebruiken ze nu ook veelvuldig piano en strijkers. Dat maakt de band flexibeler en het geluid rijker. Höldum Í Átt Að Óreiðu schijnt zoveel te betekenen als op weg zijn naar chaos. Ik ben benieuwd of dat ook daadwerkelijk het doel is dat de band nastreeft. Daar blijven ze nu namelijk nog een behoorlijk eind van verwijderd. In een song met een enorme drive als “Átta” klinkt overigen al wel wat chaos door. Ondanks dat ze bewust lijken te hebben gekozen voor kortere songs met meer focus en overtuiging blijf ik na meerdere draaibeurten toch steeds weer uitkomen bij Sjáumst í Virginíu als sterke spil van Höldum Í Átt Að Óreiðu. Een zuurpruim zou kunnen zeggen dat hierin in een kwartier tijd alle uitgekauwde clichés van het genre langskomen, ik noem het liever prachtige uitgesponnen post-rock.
mij=Proper / Rough Trade
2 reacties