“Een twee in de maat, anders wordt de juffrouw kwaad. Maar de juffrouw wordt niet kwaad, want zij is van prikkeldraad.” Dit weinig flatteuze marsliedje was vaste prik bij de plaatselijke avondvierdaagse. Naarmate het enthousiasme voor een dergelijke gelegenheid bij mij naar het nulpunt zakte, zakte ook het gebruik van marsliedjes. Of ze in Duitsland iets als Spaziererviertagen hebben weet ik niet, maar blijkbaar hebben marsliederen daar meer eeuwigheidswaarde. Nog voor ik de bio gelezen had wist ik dat het bij Freedom Call een Duitse band betrof. De Teutoonse marsmetal was onmiskenbaar. Ze mogen dan naast de onderwerpen Freedom en Glory en Hero Nations wel zingen over Kings & Queens, niemand zal er aan twijfelen dat er eerder sprake is van Bundeskanzlers of wellicht Kaisers. Wanneer ze in danceable bedoelde nummers ook nog eens aan komen zetten met koortjes zoals Sandra die al ooit gebruikte is ook het laatste restje twijfel verdwenen. Het is niettemin geen soft poprockbandje of zo. Integendeel, in sommige stukken hoor je invloeden van Queensryche en aanverwanten en de muziek in de coupletten en bij de solo’s is vaak stevig en strak ingespeeld. De koortjes en refreintjes doen ‘t hem. Plots wordt het allemaal wel heel braaf en voorspelbaar ondanks de stoere teksten. Het is te prijzen dat ze iets anders proberen dan wat in het genre gebruikelijk is, maar door hun keuze voor deze refreintjes blijft het voor een klein publiek, vrees ik. Dat van de Spaziererviertagen.
mij=Lion Music / Bertus