From First To Last – Dear Diary, My Teen Angst Has A Bodycount

Wanneer een band besluit om na het vertrek van de zanger niet te stoppen maar een doorstart te maken kan dat eigenlijk twee gevolgen hebben: ofwel het is afgelopen met de kwaliteit en het nieuwe ensemble is niet meer dan een slecht aftreksel, of de nieuwe impuls stuwt de muziek naar nog verdere hoogtes. Nog maar pas geleden bracht From First To Last haar eerste EP Aestetic uit en dit beloofde heel wat moois. Nu is daar de debuutplaat met de onmogelijke titel Dear Diary, My Teen Angst Has A Bodycount, waar de heren het inderdaad met een nieuwe frontman moeten stellen. Maar ik denk dat daar weinig mensen heel erg rouwig om zullen zijn. Het chaotische gekrijs – kenmerkend voor de EP – is tot het minimum beperkt en wordt slechts nog uit de kast gehaald wanneer hier écht een reden toe is. Mooie melodieën en inventieve zanglijnen voeren nu de boventoon. Ondertussen is het ook vooral genieten van de fenomenale drumkunsten van trommelaar Derek Bloom die bewijst dat een drummer soms weldegelijk de ster van de band kan zijn. Enkele voor mij persoonlijk geheel nieuwe ritmes passeren de revue en geven de muziek een geheel eigen stijl. Deze kenmerkt zich sowieso als een grote verzameling van invloeden. Geen genre wordt geschuwd en bijna constant is de uitvoering reden tot kippenvel. Ook wanneer er af en toe een beetje tegen het valse aan gezongen wordt geeft dit juist de authentieke sfeer aan die deze band, waarvan we in de toekomst nog heel veel mooie dingen mogen verwachten, steeds uitstraalt. Een topplaat van een klasseband.

File: From First To Last – Dear Diary, My Teen Angst Has A Bodycount
File Under: Te veelzijdig om Emocore genoemd te worden
File Audio: [Note To Self][Secrets Don’t Make Friends]