Voor zij die wel het geluk hebben om naar Into The Great Wide Open te gaan kunnen een heksenproef doen. Mocht u bij het optreden van Gabby Young & The Other Animals verveeld weglopen, dan is ze geen heks. Mocht u geboeid blijven staan – of in een kikker veranderen, ik heb u bij deze gewaarschuwd – dan is ze er wel degelijk eentje. Die gedachte krijg ik althans bij de stem van de Engelse Gabby Young die af en toe de hoogte in gaat alsof ze Florence (van The Machine) of een Kate Bush in de dop is. Ze legt het er wat minder dik bovenop, zodat de begeleidingsband The Other Animals – ik zei toch hekserij – ook kan laten horen wat in de mars te hebben. In de Animals zit haar partner Stephen Ellis, die meeschreef aan de nummers en het geheel mocht produceren. Muzikaal is het moeilijk te grijpen met invloeden uit folk, balkan, blues en pop. Het mooiste vind ik de nummers waar Young juist laag begint om rustig op te bouwen om naar het eind uit te barsten, vooral omdat dan de andere musici – als ik het goed hebben zeven stuks – ook nog een kans krijgen. Mijn favoriete nummers zijn “The Male Version Of Me” – dat pianogepingel (!), die toeters en dat koor – en “Neither The Beginning Nor The End” – die speeldoos (?) aan het begin, later die viool. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen haar stem trekt, maar laat haar dat niet merken: u bent dan vast zo een pad. Komend weekend dus op Vlieland of hierna op diverse podia in ons land.
mij=Gift Of Gab
4 reacties