Tuurlijk, Gee Brown is eigenlijk de Alkmaarse songwriter Guido Bruin die met studiotechnicus Gijs Steenbergen wat reggae in elkaar wilde knutselen. Dat deed hij. En nog een keer voor The Dropout Party, maar dan in Portugal. Daar ontmoette hij trompettist Paul Robert die alle partijen voor deze plaat inspeelde. Toen hij terugkwam in Nederland en de blazerssectie van de Marokkaans-Nederlandse groep Kasbah, diverse vocalisten en prominente Indonesische instrumentalisten vroeg mee te doen, had Gudio ineens een uniek etnisch album te pakken vol met geuren, kleuren, smaken en genres. Maar, met één verbindend element en dat was reggae. En terecht, want er zijn maar weinig genres die iedereen op de hele wereld begrijpt. Reggae is bovendien een genre waar elke partij en elk instrument volledig tot zijn recht kan komen en toch mee- en opgaat in het ritme. Niet voor niets is reggae het uitgangspunt bij menig maatschappelijk project. Vraag dat maar aan Raymond Stotijn van Postmen. Ook Kyteman wist er wel raad mee. En, dat is het best bewaarde geheim van wereldmuziek; blazerssecties en reggae zijn een onweerstaanbare combinatie. Gee Brown is erin geslaagd om een ultieme relaxplaat te maken met briljante musici.
mij=Walboomers Music