Het is aan de vele nachtdiensten bij TPG te danken dat Alain Yard en Tom Peterson elkaar ontmoeten en besluiten een bandje op te richten. Vervolgens moest Marktplaats er ook nog aan te pas komen om een drummer te vinden, maar sinds eind 2003 is het kwartet Gentlemen compleet en is men gestaag bezig zichzelf te profileren in het Nederindie-landschap. Intussen zijn ze aanbeland bij hun tweede worp, het cryptisch getitelde STIWIFL. Hoewel, na enig speurwerk blijkt dit een acroniem voor So This Is What It Feels Like. En hoe voelt dat nou? Niet verkeerd. Gentlemen maakt gedecideerde indierock met een melancholieke inslag die enigszins herinnert aan The Afghan Whigs en een Pavement-in-mineur. De in de bio genoemde Seattle-roots hoor ik gelukkig nauwelijks terug, en dat is misschien maar goed ook, want wie zit er nou op nog weer een postgrunge-band te wachten? Ik niet in elk geval. Gentlemen weet de ruimte te benutten, stopt niet alles vol en weet elke song toch een verrassende wending te geven. Wat bovendien erg prettig is, is dat de zanger weet wat hij wel en niet kan met zijn stem, waardoor hij over de hele linie ontspannen overkomt. Met zijn acht nummers in 24 minuten is STIWIFL een plezierige indierock-schijf die twijfelt of’ie een EP of een langspeler is, maar die het verdient om eens gehoord te worden.
mij=Eigen Beheer