In de jaren zestig was producer en singer/songwriter Graham Dee een sessiemuzikant en werkte hij met Jimmy Page en John Paul Jones. Ook speelde hij mee in Van Morrisons Them, schijnt hij ingevallen te zijn voor Syd Barrett bij Pink Floyd, begeleidde hij The Walker Brothers en bluesmuzikanten als John Lee Hooker. Daarnaast schreef hij nummers voor anderen. Een leven in de schaduw, wellicht een aardig salaris, maar meer dan een voetnoot in de popgeschiedenis levert het niet op. Wel waardering van collega’s. Maar ook zonder dit soort voorkennis is The Thirteenth Man een aardige plaat. Normaliter werkt hij tegenwoordig in de soulwereld, maar voor dit album heeft hij gekozen voor de blues. Er valt – terecht – te klagen dat de jazzy getoonzette blues wel erg netjes binnen de lijntjes blijft, gitaarspelen kan Graham Dee, net als het schrijven van een keurige bluessong. Zijn stem is rauw – hij is de zeventig inmiddels gepasseerd – en hij weet hoe hij een groove neer kan zetten. Toch hoop ik vooral dat hij tijd weet te vinden om zijn autobiografie te schrijven. Daar ben ik meer benieuwd naar dan naar zijn verdere muzikale kunnen.
mij=Juno Records