Gun Club Cemetery is eigenlijk in de opener een Bryan Adams die eens fatsoenlijke muziek is gaan maken. En dan moet je denken aan oude Oasis-deuntjes, Black Keys, The Faces en The Stones. Grootse rock met hese vocalen, pakkende melodietjes en op gezette tijden de onvermijdelijke gitaarpartijtjes. Alan McGee weet wel wat hij binnenhaalt. De man is natuurlijk de oprichter van Creation Records en heeft heel wat gitaarbandjes zien komen en gaan. Niet toevallig had hij ook Oasis goed en wel ooit ontdekt, naast Primal Scream en My Bloody Valentine. McGee kende zanger Alex Lowe van Gun Club Cemetery nog van vroeger toen hij de zanger was van Hurricane #1. Gun Club Cemetery gaat voor de volledige retro-aanpak. Zo bewerken de heren in “Sunset Shadows” eigenlijk “Sister Morphine” van The Rolling Stones en zo horen we nog wel heel bekende thematiek voorbij komen. Het is niet vies en niet erg, als het maar goed gebeurt. En dat gebeurt. De opzwellende Hammond-orgels zijn perfect ingezet, pianopartijen zijn krachtig en puur, en zelfs waar de desinteresse en de lijzigheid moet doorklinken, laat Lowe zien dat hij imitaties in huis heeft die variëren van een Jon Bon Jovi tot aan een Neil Young. Ja echt, Lowe draait er zijn hand niet voor om. Gun Club Cemetery weet dat goede songs werkelijk met tal van arrangementen overeind blijven. Waarschijnlijk kan het hem geen moer schelen of dat jatwerk, kitsch of professionalisme genoemd wordt.
mij=Cherry Red
4 reacties