Hadouken! – Music For An Accelerated Culture

Zwijg me over Tina Turner haar onderkant: je moet de muziek van het Engelse Hadouken! niet willen beoordelen op schoonheid. Om even heel lomp door de bocht te gaan, dit is een aanstootgevend hippe ADHD-newrave/grindieplaat waar je als dertigplusser waarschijnlijk ter plekke neurotisch van wordt (weet u nog?). Ik (28) vind het zelf overigens een enorm coole groep met hun geweldige kruising van stijlen (die gamebliepjes!), maar echt uitleggen kan ik het niet. Wat deze debuutplaat echter wél is, is een mijlpaal; de huidige tijdsgeest onder jongeren is er perfect in gevangen. Het gekke is, zoveel anders dan in de jaren negentig is die niet eens. De verwijzing naar Douglas Couplands boek Tales for An Accelerated Culture uit 1991 is daarom fraai. De Klaxons konden Nederland vorig jaar nog maar deels bekoren, Enter Shikari al heel wat meer, maar ik voorspel dat een vergelijkbare rage rond het vijftal Hadouken! totaal losbarst rond de komende Lowlands. “Het baart me best zorgen dat een zeer groot deel van de jeugd zich in de H! lyrics kan herkennen…” schreef fan ArmyOfMe in april al op haar weblog. Waar gaan die dan over? Over de ‘wasted youth’, over hun bijbehorende kledingcrisis, comazuipen, het rippen van muziek, schulden… Het is allemaal niet veel positiefs, maar gek genoeg past het uitstekend bij de muziek, waarvan de band zelf zegt dat het een combinatie van grime en indierock is. Eigenlijk is me dat ook een fraai geproduceerd rommeltje, welbeschouwd. Zang en rap door elkaar, prima zware beats maar wel met jaren-negentig-keyboards. Het is dat Music For An Accelerated Culture al ruim anderhalf jaar zorgvuldig in voorbereiding was, anders zou ik roepen ‘man, hoe verzin je het!’. Veel nummers lekten al maanden terug, en de zogenaamde “USB-mixtape” Not Here To Please You van eind vorig jaar heeft ongetwijfeld in belangrijke mate aan de huidige hype (dat concert in Ekko laatst!) bijgedragen. Wat mij betreft moet Hadouken! absoluut gehoord worden. Maar de radiozenders gaan zich een ongeluk schrikken, zoveel is zeker…

mij=Surface Noise / Warner