Haken – Aquarius

Het blijft altijd een kunst om als eerste song op je album een song te kiezen die je meteen in de sfeer van het album trekt. Spock’s Beard is zo’n act die dat steeds weer voor elkaar krijgt. Het jonge Engelse vijftal van Haken heeft veel gemeen met Spock’s Beard en de juiste keuze van de begintrack hoort daarbij. “The Point Of No Return” begint majestueus met synthesizerklanken, gooit er een stukje tussendoor dat aan de theatrale strapatsen van Tom Waits of Frank Zappa doet denken en geeft vervolgens de fijne basisriff voor de rest van de song prijs. Dik tien minuten lang laat de band horen wat ze in huis hebben, met steeds weer andere invalshoeken. Van hogeschoolprog naar metal, van jazz naar gedragen zang, alles blijft in beweging. Zouden ze met dat eerste nummer hun kruit al verschoten hebben? Nou nee hoor. Song na song etaleren ze hun vaardigheden op de instrumenten én in de composities, met nummers die dan weer naar Spock´s Beard of IQ neigen, dan weer naar Dream Theater, dan weer naar Sieges Even. Steeds met genoeg eigen smoel om (veel) meer dan een uitstekende coverband te zijn. De zang van Ross Jennings, relatief hoog en doorgaans gedragen, kan enige gewenning vergen, maar verder is het allemaal verrassend makkelijk verteerbaar. Enige minder fraaie punt is het grunten in “Streams”. Het past voor mijn gevoel niet in het geheel – waarbij ik meteen moet aantekenen dat ik sowieso niet zo’n liefhebber van grunten ben. Daar staat tegenover dat ze niet bang zijn om met minder voor de hand liggende instrumenten voor de dag te komen. Er komen bijvoorbeeld een vibrafoon en een trekharmonica voorbij, die je zomaar zou kunnen missen als je even niet oplet. Haken zet een partij prog neer waar je u tegen zegt, met volop wisselingen in stijlen en ritme, maar, en dat is knap, zonder dat je moe wordt van die wisselingen. En dan weten ze ook nog te eindigen met een waanzinnig nummer: “Celestial Elixir” duurt 16 minuten en gaat halverwege pas echt loos in een up-tempo huppelende, bijna klassiek klinkende melodie waar Dream Theater nog een puntje aan kan zuigen. De toekomst van de prog is hier en die toekomst heet Haken.

mij=Laser's Edge / Bertus