De tweede dag was vooraf voor mij het minst interessant. Als het dan ook nog eens gaat regenen – weliswaar voorspeld, maar toch – blijkt het overzichtelijke karakter van het festival een klein manco: er is geen tent waar je kunt schuilen en tegelijkertijd van muziek kunt genieten. Veel regenjassen, veel paraplu’s, maar uiteindelijk ook een droge avond.
mij=Door jnnk en Dennis.
We beginnen deze dag in de tent met My Brightest Diamond. Ik was wat sceptisch, dacht dat ik de stem van Shara Worden niet aangenaam zou vinden (in tegenstelling tot velen). Wat had ik het mis. Niet alleen werd ik zowat betoverd door haar stem, ook bleek ze solo op het podium erg sympathiek en grappig. Naast haar eigen liedjes die veel campinggasten waarschijnlijk als aangenaam wakker worden zullen bestempelen, deed ze een aangename cover van Prince – “When Doves Cry” – en vertelde ze leuke verhaaltjes tussen de bedrijven door. Over de twee ballonnen die ze het publiek ingooide bijvoorbeeld: Shara had heel erg veel witte ballonnen gekocht. Dat leek haar leuk voor tijdens optredens. Bleek dat de violist uit haar band een ballonnenfobie had en niet met een ballon in dezelfde ruimte kon zijn. Daar zat ze dan, in haar eentje in de kleedkamer bij solo-optredens ballonnen te blazen. Vandaar dat het er niet zoveel waren… Na het optreden was ik om. Geweldige stem, geweldige liedjes, goede sfeer en naar later bleek, ook mijn hoogtepunt van de dag.
Even in de tent gebleven (want als je er binnen bent, ga je niet snel weer naar buiten vanwege inderdaad de rij, waar ik, als pers, weer niet zoveel mee te maken heb, maar vriendlief was eindelijk binnen, dus om nu meteen rechtsomkeert te maken…), om te wachten op de Duitse Bernd Begemann. Ik hoorde verschillende geluiden in de tent van de Duitsers zelf (Van “Die wil ik dus écht niet zien.” tot “We móeten wachten op Bernd!”) en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Dat duurde niet lang. Bernd Begemann is niet alleen muzikant, maar wil ook grappig zijn en maakt dus eigenlijk een soort grappige theaterliedjes die ik helemaal niet grappig vond. Over televisiekijken met zijn zus bijvoorbeeld. Dat zij dan 'Grey's Anatomy' wil zien en hij niet. En dat hij niet snapt waarom zij… etc. Wij verlieten de tent. Voor Bernd moet je Duits zijn, besloot ik.
The Kilians, wederom een Duits bandje (en aan het publiek te zien ook groot in eigen land), openden op het hoofdpodium. De stem van zanger Simon den Hartog leek soms wel wat op die van Julian Casablancas van The Strokes. De muziek was heel aardig, soms de wat standaardrock uit de plaatselijke oefenruimte, maar soms ook wel richting Arctic Monkeys of misschien zelfs ook wel The Strokes. Helaas was de show wat saai om naar te kijken en is er weinig blijven hangen. White Lies is het volgende bandje op het hoofdpodium. Hip en uit Londen, aldus de presentator. (Het is overigens wennen dat de shows in het Duits worden aangekondigd door sterren die wij niet kennen, maar waarschijnlijk in Duitsland erg groot zijn. De stands van Rockpalast en de Duitse Rolling Stone zijn ook vreemde eenden in de bijt van mijn festivalbeleving. Dat maakt het allemaal wel de moeite waard om eens gezien te hebben. Gelukkig staat er ook een stand van Doornroosje…) White Lies dus. Voorproefje op Editors, schreef ik in mijn voorpret, en dat klopt. Weer een nieuwe band in de lijn Interpol en Editors met Joy Division als vader waar alles van geleerd is. Na een paar nummers zakt de show in, hoewel ik de jongens in het zwart wel overtuigend vind spelen. Helaas ken ik dit al en hou ik het na een paar nummers ook voor gezien. Ook omdat het inmiddels regent.
De drie hoofdpodiumacts die daarop volgen vallen een beetje tegen. Jack Peñate, die eerst Moeder Aarde aanbidt omdat het droog is, waarop het prompt weer begint te regenen, valt vervolgens vies tegen. Ik dacht dat ik dit leuke muziek vond, maar zijn mix tussen rock 'n roll en de wat stoerdere versie van Jack Johnsons palmbomenpop vind ik elk liedje vervelender worden. De jonge meisjes in het publiek zijn het zichtbaar niet met me eens en dansen met bemodderde voeten in slippers vrolijk door onder hun fel gekleurde paraplu's. Daarom krijgt hij wel het publiek mee. Vast een aardige vent, maar blijkbaar ben ik zijn publiek niet. Joan as a Policewoman zag ik eerder in Ekko en een klein intiem zaaltje past haar beter. Zij zingt overtuigend – hoewel er in het begin wat problemen zijn met het geluid – maar veel mensen lijken dit optreden een prima moment te vinden om eens wat te gaan eten. Dinner music dus en zij is veel meer waard dan dat, denk ik op het moment dat ook ik aan de pizza zit… Voor Kula Shaker gaan alleen de handjes omhoog tijdens “Hush”, hoewel het publiek toch massaal op het grote podium is afgekomen. De band doet wat hij moet doen, het optreden zit goed in elkaar en als je fan bent krijg je wat je verwacht had. Niets meer en niets minder.
Omdat de Spiegeltent weer opengaat en ik behoefte heb aan warmte en een zitplaats evalueren we tijdens de anderhalf uur durende dj-set van St. Paul alvast de dag van vandaag. Het Nijmegenzitje (want er schuiven wat bekenden aan) is prima toeven en dat we daarvoor Guillemots moeten laten schieten vindt niemand erg.
Beste overgang? Die van The Beatles naar LCD Soundsystem – ja, dat kan. Van “Back in the USSR” naar “All My Friends”. Ook een goede overgang is die van het laatste liedje van de set (Spoon's “The Underdog”), naar Gisbert zu Knyphausen op het podium. Deze Duitser is groot in eigen land, maar ook net over de grens. In Nijmegen en Arnhem (waar ook een van de bandleden woont) is hij ook al bekend, en speelde hij al vaker. Deze jongen overtuigt! Zijn melodielijnen, zijn teksten: hij maakt gewoon heel erg mooie liedjes en ook al zingt hij in het Duits, hij mag ook in Nederland best nog bekender worden. Naast My Brightest Diamond een van de hoogtepunten van vandaag.
Terwijl Gisbert nog staat te zingen lijkt het op het veld bij het hoofdpodium nog drukker geworden. Kate Nash is in aantocht. Vorig jaar speelde ze ook op Haldern en op deze verjaardagseditie mag ze weer. Nash heeft een abonnement op het snel spelen van haar eigen liedjes. Ze opent met een van mijn favorieten “Mariella” en die verknoeit ze door het zo snel te spelen dat er weinig van overblijft. Bij “Foundations” valt het dit keer wel mee, maar toch, dat hele snelle is niet aangenaam. Leuk is dat ze wat nieuwe liedjes speelt, zodat niet het hele optreden hangt om de hits die ze al heeft. Een aardig optreden in geel en paars licht en het past zeker bij de sfeer die op Haldern hangt. In de Spiegeltent speelt Lykke Li een nieuwe ster aan het Zweedse muziekfirmament. Weer zo'n meisje met een prachtige stem die geknipt is voor de meisjespop die ze maakt en zeker ook leuk om naar te kijken, omdat ze, laten we zeggen, zich nogal apart over het podium beweegt. Misschien her en der wat aanstellerig en ik had haar iets stoerder verwacht (en dat zit er ook echt wel in met de niet alledaagse ritmes en dito zanglijnen), maar zeker niet onaangenaam. Ze is er ook pas net.
Editors mogen voor mij de dag afsluiten. (Loney, Dear had ik graag nog willen zien, maar het wordt toch wat laat en bovendien geloof ik bij voorbaat al dat zijn optreden supergeschikt is voor de spiegeltent en dat de sfeer daar prima zal zijn geweest. Met een beetje geluk wordt het daar net zo'n meezingfeest als vorig jaar op Lowlands.) Editors sluiten de dag prima af. Dit is echt een prima show. Deze mannen weten inmiddels wel wat het is om voor een groot publiek te spelen en ik begrijp ook dat veel mensen Editors hoog hebben zitten. Ik heb het ooit bij Interpol gelaten en voor mij is dit optreden dan ook niet zo bijzonder. Neemt niet weg dat ik mensen zie genieten en dat ik heus begrijp waarom Editors hier staan. Dit kunnen ze en het uitgelaten, dronken festivalpubliek is het met ze eens. Zij mogen nog even doordrinken. Ik zorg dat ik er vandaag weer fris bijsta, de dag waarop het programma meer voor mij gemaakt lijkt te zijn. En het lijkt droog, of tenminste droger te blijven…
Hoe grappig was die aankondiging van Editors :’) De mannen waren niet echt blij ‘FOCK OFF!’ en wég was de presentator…
Wat werd er dan gezegd?