Ik moest het altijd van de bieb hebben als ik nieuwe (voor mijn oren) plaatjes wilde ontdekken. En Oor natuurlijk. Behalve als het om nieuwe symphoplaatjes ging. Want dan gaf Oor amper thuis en de bieb ook niet echt. Maar de opkomst van het internet en vooral van p2p-programma’s bracht daar verandering in. En zo ontdekte ik het ene na het andere pareltje waarvan de meeste, netjes gekocht, nu bij mij in de cdkast staan. Een van die bandjes was Happy the Man. Hun Crafty Hands koesterde ik en door die plaat heeft Happy the Man een cultstatus in symphokringen. En van die cultstatus was gitarist Stan Whitaker zich eigenlijk niet bewust. Totdat op een progfestivalletje in Mexico het gerucht rond ging dat de HtM gitarist zou optreden (met een andere band) en hij geconfronteerd werd met tientallen fans die hem duidelijk maakten dat de naam en faam van HtM nog steeds voortleefde. Één en één was al snel twee en werd zelfs drie toen de Nearfest-programmeurs ook nog eens kwamen zeuren om een reünie. In een vrijwel identieke bezetting als in de Crafty Hands periode, alleen Kit Watkins doet niet mee, vanwege geen zin in toeren, namen de heren vervolgens The Muse Awakens op. En alsof we inmiddels niet 26 jaar verder zijn gaan de heren gewoon verder met waar ze met Crafty Hands gebleven zijn. Plezierige, hoofdzakelijk instrumentale, nummers in de allerbeste Camel en Canterbury-traditie. De zang bescheiden, maar de melodieën wederom grootst. Oude symphomanen weten genoeg en nieuwe symphomanen sprinten met de oude mee naar de platenboer. Welkom terug heren!
File: Happy the Man – The Muse Awakens
File Under: Crafty Melodies…
File Audio: [The Muse Awakens-samples]