Ergens in de jaren negentig was ik helemaal weg van Drugstore, een bandje uit Londen. Het draaide in de band vooral om de heerlijk hese stem van de Braziliaans zangeres Isabel Monteiro, die zelfs ooit nog een duet met Thom Yorke op mocht nemen. Na een lange, vooral financiële lijdensweg voor Monteiro schijnt de band toch weer aan het opnemen te zijn, maar wie net als ik Drugstore geweldig vond, hoeft al niet meer te wachten. Er is namelijk in de vorm van Heidi Spencer een uitstekend alternatief voorhanden. Heidi Spencers stem lijkt als twee druppels op Monteiro en zelfs de lekkere lome sound van Under Streetlight Glow is vergelijkbaar met Drugstore. Op rustigere nummers (“Carry Softly”) komt Ane Brun voorbij en aan een vergelijking met de koningin der heesheid, Marianne Faithfull, valt ook niet te ontkomen. Under Streetlight Glow is een leuk en afwisselend album, al springen Spencer en haar rare vogels muzikaal soms wel net iets teveel in de clichés. Die steelgitaar op een nummer over whiskey vergeef ik haar nog, maar waarom moet er in godsnaam op het nummer “Go To France” zo’n lullig ‘lekker typisch Frans’ accordeonnetje? Dat kan echt alleen maar een zangeres uit Milwaukee in Wisconsin verzinnen.
mij=V2
2 reacties