Vorig jaar verraste Henning Pauly me met zijn prachtige progproject Frameshift. Dat was een relatief groot en duur project, waar ook nog een ruzie met zanger Sebastian Bach over de credits op volgde. Dat heeft dit project op twee manieren beïnvloed: het is een project met een klein budget – het hele album is in enkele weken geschreven en opgenomen – waarin Pauly ook de nodige frustraties over de muziekindustrie en haar machtige bewoners van zich af heeft geschreven. Voor het grootste deel van de nummers is niet eens de moeite genomen een zinnige titel te bedenken, zodat er tracktitels zijn als “Three”, “Six”, “Seven”, “Your mother is a trucker” en “Scheisslautundhartwiedreck”. Toch kun je niet zeggen dat het een niemendalletje is, daarvoor is Pauly te serieus met zijn muziek bezig. Niet alle nummers zijn even sterk, maar uiteindelijk staan er heel wat smakelijke rockers op deze cd. De zang wordt deze ronde verzorgd door Juan Roos van de Duitse progrockers Transmission. Hiervoor werkte Pauly met Dream Theater‘s James LaBrie en zoals gezegd Sebastian Bach, maar met Juan Roos heeft hij weer een prima zanger gevonden. Pauly heeft alle instrumenten ingespeeld en heeft nog wat hardere riffs dan anders weer gemengd met electronische pingels, afwijkende ritmes, stukjes banjo (!) en piano. Het is dan ook in de eerste plaats knap stevige rock, maar nooit gewone rock. Soms hoor je stukjes Dream Theater, op andere momenten herinnert het aan de hardere stukken van Faith No More, soms zelfs aan Depeche Mode, maar in elk geval is het genieten geblazen met deze plaat. Tot slot word je in track dertien, “Bonusdreck”, nog getrakteerd op 14 minuten Duitse humor in een soort hoorspel. Tja. Ik haal ‘m . na track twaalf snel uit de cd-speler…
mij=ProgRock / Bertus