Toen ik het debuutalbum van het Duitse Hoch/Tief voor de eerste keer aanzette, had ik na precies vijftien seconden wel een idee waar het naar toe zou gaan. Ergens in de hoek van emohardcorepunk. En dan ook nog zo voorspelbaar als carnavalsmuziek of een slechte film. De Duitse zang maakte in mijn hersenen direct een connectie met de ‘Haribo macht Kinder froh’-reclame. Ik kan er niets aan doen, ik moet er om lachen. Maar eerlijk is eerlijk, de Heideroosjes weten dit soort ongein ook op een vermakelijke wijze te brengen in allerlei talen. En soms ook in het Duits, zoals in “Wurst & Käze”. Zo zal “Schade, Dass” van dit album best hard meegezongen kunnen worden door een festivalweide vol puberende Duitsers. En “Ventil” lijkt aan het eind ook nog wel op een leuke parodie op Rammsteins “Benzin”. Maar Hoch/Tief brengt het over het algemeen toch allemaal net iets te serieus. En de variatie ontbreekt, de riffs zijn wat voorspelbaar. Maar er wordt wel keurig gespeeld. Wat dat betreft merk je dat de bandleden al wat langer bij elkaar zijn dan dat je zou denken. Ze begonnen in de jaren negentig al in BOILER, om later als CargoCity door het leven te gaan. Die band omschrijven ze zelf als: “Badass-RocknRoll, sported sunglasses, porno moustaches and Burt-Reynolds-Outfits a good ten years before Eagles Of Death Metal did the same”. Totdat ze die grap niet meer leuk vonden dus. Hoch/Tief is een doorstart van BOILER in de lijn van bands als Helmet, Fireside en Quicksand, maar net iets te hoogdravend en niet al te diepzinnig (vat je ‘m?). Geef mij dan toch maar de band Haribo Macht Kinder Froh. Ik wist niet dat ze bestonden, maar het is partycore uit Utrecht. Lijkt me een stuk leuker.
mij=Arctic Rodeo / Bertus
4 reacties