Steeds vaker krijgen we promo’s alleen nog in de vorm van bestanden. Daar zit bovendien niet altijd een bio bij. Zo kan het gebeuren dat je bestanden binnenslurpt, uitpakt en beluistert terwijl je nog geen idee hebt wat het gaat worden. Zo ook bij Hurtsmile. Dat duurde niet lang, want binnen de kortste keren herkende ik de stem van Gary Cherone. Huh? Cherone, die van Extreme en van dat ene zwaar onderschatte Van Halenalbum? Die ja. Nuno Bettencourt was afgelopen jaar op pad met arrenbiesterretje Rihanna en Cherone had eindelijk tijd voor zijn nevenproject Hurtsmile. Gitarist is zijn kleine broertje Mark. Hij mag dan geen Nuno Bettencourt zijn, het verbaast mij zeer dat we hem niet al veel langer kennen. Zijn gitaarwerk is namelijk spannend en technisch van hoog niveau. Drie van de vier leden (naast de Cherones ook drummer Dana Spellman) zaten ooit samen in Slipkid, bassist Joe Pessia zat in Bettencourts project Dramagods. Hurtsmile heeft (logischerwijs) veel overeenkomsten met Extreme, maar kent ook genoeg verschillen. Wat niet verschilt, is de kwaliteit van de songs. Vlotte rockers (“Just War Theory”, “Tolerance Song”), fraaie zangpartijen (en een prachtig a capella-intro bij “Love Thy Neighbour”), maatschappelijke thema’s in de teksten en een niet te brave productie leveren een heerlijk album op. De grootste verrassingen zijn tot het laatst bewaard: de rockreggae “Just War Reprise” en het Dylanesque “The Murder Of Daniel Faulkner (4699)”, al zou je ook kunnen zeggen dat deze songs een wat raar slot vormen. Ondanks dat is Hurtsmile in alle opzichten een meer dan geslaagd tussendoortje op weg naar het volgende Extreme-album.
mij=Frontiers / Rough Trade
Een reactie