In het voorjaar van 2000 kwam ik zoals toen gebruikelijk laat thuis van werk en al zappend viel ik pardoes halverwege een concert op TMF. Na een kwartier met open mond te hebben gekeken moest er gestuiterd worden. Pas na de uitzending kwam ik er achter dat het een registratie was van het optreden van Incubus op Dynamo in 1998. Diezelfde week had ik hun CD S.C.I.E.N.C.E. in huis en meer gestuiter volgde. Beide opvolgers hadden echter minder gestuiter en zelfs teleurstelling tot gevolg. Volgens diverse legenden is een Incubus een gevallen engel die ‘s-nachts dames erotische nachtmerries bezorgt. Diep gevallen waren ze inderdaad, erotisch niet, maar wel mierzoet. Weg waren de scherpe ritmes, beukende gitaren en scratchende platen. Zanger Brendan wilde kennelijk liever mooi zingen dan zijn zangtalenten mee laten gaan in de kolkende muziek. Anno 2004 halen we daarom toch maar eerst even de mp3’s binnen van A Crow Left Of The Murder. Het eerste nummer “Megalomaniac” begint met een lekker ritme, rustig opbouwen en lekker knallen tussendoor. Is er dan toch nog hoop? Het eerste midtempo nummer staat echter al als derde op de plaat. Verderop trekt het af en toe nog wel bij, maar driekwart van de plaat zou naast Live niet misstaan, hoewel de neurotische trekjes en oprispingen hier en daar nog wel terugkomen die laten merken dat het boosaardige van de Incubus niet geheel is verdwenen. Toch de Cd maar weer braaf gekocht.
File: Incubus – A Crow Left Of The Murder
File Under: Gevallen engelen
File Audio: [ Een heel concert ]
“Is er dan toch nog hoop?” dat klinkt zo dom, alsof jij hier bepaalt of een band het gaat maken of niet. je moet es beter luisteren, a crow left of the murder is een unieke album. Mike Einziger is ook erg gegroeid in zijn gitaar spel, veel beter dan jouw zogenaamde “gestuiter” in de eerste 2 albums. Een band groeit, en SCIENCE is al zo oud….
Dat jij meer van beukende muziek houdt oke, maar praat dan alsjeblieft niet alsof incubus het nu niet goed doet.
Ben het eens met mingcubus