It Hugs Back – Inside Your Guitar

‘Wat een heerlijke dromerige muziek is dit zeg.’
‘Ja, zalig he. Eigenlijk niet heel erg geschikt voor mij op dit moment, want ik ben moeier dan moe van die reis vanuit Turkije terug naar Nederland. Belachelijk eigenlijk dat je zo ongeveer een jetlag oploopt van een reis van knap twee uur.’
‘Midden in de nacht reizen is fnuikend ja. Lullig ook als je net lekker uitgerust bent tijdens je verblijf.’
‘In het zonnetje aan het zwembad deden deze jongens het overigens ook erg goed op de iPod.’
‘Daar kan ik me wat bij voorstellen. Het is van dat soort dromerige rock dat ik vroeger best veel draaide. My Bloody Valentine, daar lijkt het wel behoorlijk op. Hoe heten ze eigenlijk?’
‘It Hugs Back.’
‘Oeh! Dat is een mooie bandnaam zeg. Past goed ook, want het is wel zo’n plaatje dat je wilt knuffelen omdat ze jou zo prettig omarmen met hun muziek.’
‘Ik vind het zelf ook wel wat van Yo La Tengo weghebben, maar dat heb jij nooit gekend denk ik. Ik vind de zachte zoem van de orgelpartijen die in veel van de liedjes zit zo heerlijk. Hier luister maar eens naar dit laatste liedje, “Rehearsal”. Heerlijk hoe dat zo doordreint als de zon die in je ogen schijnt.’
‘Ja, da’s fijn. Gelukkig kiezen ze wel zorgvuldige momenten voor de nodige puntigheid en venijn en is het niet allemaal rustig en dromerig. Juist die afwisseling tussen de nummers maar ook binnen een song zelf maakt het prettig. Dat liedje van net (“Don’t Know”) eindigt onverwacht lekker fel en vervolgens gaan ze weer heel ingetogen verder in het volgende (“Forgotten Song”).’
‘Dat liedje geeft mij het gevoel van dobberen op een bootje in het water. Heerlijk is dat.’

mij=4AD / V2