Dit is even een opdracht voor de mannelijke lezers. Maak een platte rechterhand en sla met de zijkant van je wijsvinger zachtjes op je adamsappel. Doe dit nog een keer en verhoog langzaam het tempo tot je niet meer sneller kunt. Stel je vervolgens voor dat je heel veel, veel te hete aardappels hebt ingeslikt en dat je stembanden meer uit littekenweefsel bestaan dan uit zachte, soepele spieren. Je gaat nog steeds door met slaan. Schreeuw nu met je meest getergde en brallerige stem die er in je zit, het gruwelijkste wat er in je opkomt. Hoe klinkt dat? Aftands, vies, plakkerig, smerig? Proef je een beetje bloed? Dan kom je aardig in de buurt van het geluid dat Totalscorn produceert, de zanger van de blackmetal-band IXXI (9/11). Da’s alvast één pluspunt. Maar er is meer op Elect Darkness. En dan bedoel ik niet supersonische snelheden. Deze Zweden moeten het meer hebben van de stuwende ritmes en de beestige riffs. Daarmee creëren ze een heel duistere en sinistere sfeer die je helemaal opslokt. Om niet helemaal weg te zakken in de eeuwige verdoemenis, wordt er moeiteloos overgeschakeld naar superaanstekelijke en rockende refreinen, waar je bijna niet op stil kunt zitten en waar spontaan een grote grijns van op je gezicht springt. En dat werkt heel verslavend. Daar moet je naar blijven luisteren en dat ga ik de komende weken nog vaak doen. Bij die gedachte alleen krullen mijn lippen al zowat tot mijn oren. Goed gedaan.
mij=Candlelight / Bertus