Hoempametal met folkinstrumenten. Ik weet niet wat uw eerste gedachte daarbij is, maar ik kan me voorstellen dat u hard begint te lachen. Dat deed ik ook. De eerste keren. Maar gaandeweg begon ik Rise Of The Heraldic Beasts steeds leuker te vinden. Het heeft namelijk die onweerstaanbare – of onuitstaanbare, zo u wilt – vrolijkheid van de folk toegevoegd aan wat redelijk standaard hoempa- of Vikingmetal is. Stoer voortdenderende songs, maar daar tussendoor huppelende fluiten die het allemaal danig relativeren. Moet je dit serieus nemen? Nou nee hoor, want dat doen de heren Grand Master Jaldaboath, Sir Bodrick en The Mad Monk ook allerminst. Lees maar eens de tekst op hun MySpace-pagina over het ontstaan van de band en kijk de video “Hark The Herald”. Jaldaboath is de metalversie van Monty Python’s Holy Grail, getuige ook titels als “Bash The Bishop”, “Axe Wielding Nuns” en – jawel – “Seek The Grail”. Zei er iemand dat hardrockers zichzelf altijd veel te serieus nemen? Jaldaboath steekt de draak met zichzelf en zijn muziek, maar zonder te vervallen in half-afgewerkte geintjes die nooit de concertzaal of studio uit hadden moeten komen. Het is één grote grap, maar wel een goed uitgewerkte. Tatatataaaaa!
mij=Napalm / Hardlife / Rough Trade
Ja, Pater Moeskroen op metal kwam ook even in me op.
Ja, Pater Moeskroen op metal kwam ook even in me op.
Mwoah, folkinstrumenten… als het uit een kastje komt telt het niet. Het clipje is wel erg grappig.
Ja, Pater Moeskroen op metal kwam ook even in me op.
Mwoah, folkinstrumenten… als het uit een kastje komt telt het niet. Het clipje is wel erg grappig.