Mocht je in het bezit zijn van enkele bars in New York dan heb je het volgens mij aardig gedaan in je leven. Als je dan bedenkt dat het in dit geval gaat om iemand die oorspronkelijk actief was in de muziek dan zou het niet vreemd zijn dat je dan een punt achter je muziekcarrière zet. Maar in het geval van Jesse Malin gaat dit niet op. Als je weet dat hij muzikanten als Ryan Adams, Bruce Springsteen en Craig Finn tot zijn vriendenschare mag rekenen dan moet er wel liefde bestaan voor dit creatieve vak. Jesse Malin (geboren op 26 januari 1968) heeft al een heel muzikaal leven achter zich in de glampunk, in de hardcore en recenter als rockende singer-songwriter. Oké, we moesten vijf jaar wachten op een nieuw album van Malin, maar hij is terug met het album New York Before The War. Normaliter ben ik niet zo van het opsommen van bandleden, maar in dit geval weet hij aardig te grasduinen in de gevarieerde muzikantentuin met Randy Schrager (Scissor Sisters), Derek Cruz (St. Marks Social), Catherine Popper (Puss N Boots, Jack White, Ryan Adams), Don DiLego (Beautiful Small Machines) en Paul Garisto (Psychedelic Furs). Het begint klein in opener “The Dreamers” met als belangrijkste instrument de piano. Kippenvel! Hierna komt er een George Harrisontje voorbij in de rocker “Addicted”. Het gaat meteen uptempo door in het Tom Petty-achtige “Turn Up The Mains” en in het John Mellencamp-achtige “Oh Sheena”. In “She’s So Dangerous” gaat het tempo omlaag en wordt het weer wat kleiner gehouden. Deze lijn wordt vastgehouden in het prachtige “The Year That I Was Born”. En dan blijken er nóg meer gasten te zijn: Wayne Kramer op “Freeway” en Peter Buck op “I Would Do It For You”. Het album is afwisselend, in het bandgeluid zijn de individuele muzikanten prima waarneembaar en met de liedjes ‘an sich’ is er niets mis. Het grootste probleem is echter – het is misschien beroepsdeformatie – dat het geregeld aan andere nummers en artiesten moet denken. Dat kan niet de bedoeling zijn. Jesse Malin als rocker bevalt me overigens minder dan die van de gevoelige man. Als het tempo laag ligt dan komt de emotie bovendrijven. Daar zou ik wel een hele plaat van willen.
mij=One Little Indian/Konkurrent