Zijn persoonlijke geschiedenis en huidige toestand in een paar woorden: ex-surfer, ex-fotomodel: breed, gebruind en met cowboyhoed, in een constante zoektocht naar de waanzin-in-de-kleine dingen. Daarnaast is hij uitermate gefascineerd door religie en godsbeleving. Een mooi beeld daarvan is te zien in de film Searching for the Wrong-Eyed Jesus (2003), niet toevallig ook de titel van zijn debuutplaat en aangekocht door de VPRO-televisie. Schreef Jim White op een vorig album over een oude auto die nu vogels onderdak moet geven en dus eigenlijk geen auto meer is (“Corvair”), op zijn derde plaat gaat het onder meer over Combing my hair in a brand new style. Maar even makkelijk zoekt hij het breder, wanneer hij zich bedenkt dat “God was drunk when he made me” (op No Such Place uit 2001) of dat de wereld er een stuk beter uit zou zien “If Jesus Drove a Motor Home”. Even vreemd is de mix van muziekstijlen: zoals Lambchop het doet met soul, doet Jim White het met jazz en hiphop-achtige beats. Jim White is er veel te eigenzinnig voor, maar eigenlijk is het wel een mooie vergelijking die ik ergens las: Tom Waits From The Bible Belt.