Jimi Jamison – Never Too Late / Rick Springfield – Songs For The End Of The World

Jimi Jamison behoort al sinds de dagen van Cobra, maar zeker sinds Survivor, bij de grote namen in de rangen van AOR-vocalisten. In samenwerking met producer/songwriter/muzikant Erik Mårtensson (W.E.T., Eclipse en heel veel andere Frontiersprojecten) heeft hij een album uitgebracht waarop hij weer naar hartelust kan galmen. Bij Eclipse waren zowel Martensson als gitarist Magnus Henriksson betrokken, maar muzikaal kwam het niet in de buurt wat ze hier doen. Blijkbaar zijn ze toch meer geïnspireerd als ze met grote namen mogen werken. Qua uitvoering en productie is dit vele malen beter. En dan is iemand als Jimi Jamison de uitgelezen persoon om het allemaal nóg een treetje hoger te tillen. Songs als “Never Too Late” en “Heaven Call Your Name” (met een heerlijk-helder-Hammondorgel, dat vaker langskomt op dit album) zijn misschien geen wereldschokkende composities, maar door een evenwichtige, heldere productie én Jimi Jamison achter de microfoon kunnen de songs op Never Too Late zich op momenten (“Street Survivor”) meten met die van Giant en Pride Of Lions.
Iemand die het wat minder van zijn stem moet hebben, maar juist van zijn songwriterscapaciteiten is Rick Springfield. Ter gelegenheid van Songs For The End Of The World is er een compleet nieuwe website opgezet. Ik weet niet wat u ervan vindt, maar voor mij doet hij nog het meest denken aan van die websites uit de vorige eeuw met veel kleuren en nog meer draaiende gifjes. Gelukkig is het muzikaal als vanouds: prima poprocksongs, die weliswaar een tikje uitwisselbare albums opleveren, maar elke keer toch weer een album lang leuk blijven. Opener “Wide Awake” laat al horen dat de gitaren behoorlijk stevig ingemixt zijn, maar het blijft typisch Amerikaanse pop-op-volume. De songs zijn van zijn eigen hand of geschreven met bassist Matt Bissonette (ex-David Lee Roth Band). Jammer genoeg staat zijn recente samenwerking met Dave Grohl er niet op, die song is deel van Grohls documentaire over de Sound City Studios. Toch is het album een tandje steviger dan ik van Springfield gewend ben – hoewel “Depravity” dan weer een heel fraaie beatlesque track is – en dat maakt dat dit album volgens mij een iets groter publiek zal kunnen bereiken dan anders.

mij=Frontiers / Rough Trade