Het klinkt een beetje verwend, maar als je soms de biografietjes leest van de zoveelste indieband met noisegitaartjes en strakke drums denk ik weleens ‘meer van hetzelfde, daar zit ik op te wachten maar niet heus’. Gelukkig is het beluisteren van de bijbehorende plaat soms een onverwachte meevaller. En Weird Sister van het uit Cardiff afkomstige vijftal Joanna Gruesome blijkt zelfs een hele fijne meevaller te zijn. Hun noisepop (stevig geworteld in de shoegaze-traditie van begin jaren negentig) is net wat pittiger en opzwepender dan die van vele stijlgenoten. Vooral het feit dat ze niet in één tempo doorblazen maar met opvallend smaakvolle rustpuntjes werken maakt Weird Sister een lekker verteerbaar album dat ook na een paar luisterbeurten blijft boeien. De zang van frontvrouw Alanna McArdle springt er echt bovenuit. Soms klinkt haar stem zuchtend en lieflijk maar soms ook kwaad en angstaanjagend op een bedje van ijzersterke riffs. Soms ook wordt ze vocaal door een van haar mannelijke bandgenoten ondersteund maar dat vind ik zelf de wat mindere momenten. Ondanks de flinke portie gruis in de sound van Joanna Gruesome zou een nummer als “Secret Surprise” zomaar een radiohit kunnen worden. Het is zeker niet makkelijk om de melodieuze kracht van bijvoorbeeld The Dum Dum Girls of Dinosaur Jr. (als J Mascis een meisje was geweest) te mixen met supersnelle punky ritmes, maar Joanna Gruesome komt een heel eind. Weird Sister is gewoon een van de lekkerste platen van dit najaar.
mij=Fortuna Pop/Munich
4 reacties