Het elfje zat op een blad. Dat doen elfjes soms. Maar dit elfje had aspiraties. Dit elfje had geen zin om op een blaadje te blijven zitten. En dus ging ze op zoek naar Mamma Elf. “Mamma Elf, ik heb helemaal geen zin om de rest van mijn leven op een blaadje te zitten. Ik heb aspiraties!” Mamma Elf schrok zich een hoedje, dat snapt u wel. Een dochter met aspiraties, poeh. “Ik zal het overleggen met Pappa Elf, dochterlief” zo zei ze. Het elfje sjokte weer terug naar haar blad. Later zou alles goed komen, Pappa Elf weet overal antwoorden op. Het elfje is een elf geworden, zo bleek vandaag. En wat ze voor haar verjaardag kreeg is me ook opeens duidelijk. Joanna Newsom, het elfje, kreeg een harp van haar Pappa Elf. En daar speelt ze geheel niet onverdienstelijke deuntjes op. En met haar elfenstemmetje zingt ze er elfenliedjes bij. Het zijn kleine verhaaltjes, die elfenliedjes. Het zijn kleine kunststukjes, soms met Pappa Elf op een orgeltje, soms met Mamma Elf met een gitaar maar altijd met Joanna. De vergelijking met Bjork dringt zich op, maar daar zou ik Joanna mee tekort doen. Ze klinkt onschuldiger, lieflijker. Maar luister goed naar haar teksten. Want het elfje is niet zo onschuldig als ze klinkt.
File: Joanna Newsom – The Milk Eyed Mender
File Under: Wonderbaarlijk schone elfenliedjes
File Audio: Wat nou audio? Film!
gezien op crossing border, mooie nummers, knap harpspel en aparte verschijning. Na een nummer of drie begint haar Micky Mouse achtige timbre truukje toch een beetje op je zenuwen te werken. Op de plaat valt dit overigens nog wel mee….