op•win•dend (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)
1 geestdriftig of zenuwachtig stemmend
2 de geslachtsdrift prikkelend
Ehm tja, ik geloof niet dat ik het helemaal met Van Dale eens ben in dit geval. Want opwindend, dat was toch echt het woord dat maar rond bleef buzzen in mijn hoofd terwijl ik luisterde naar de tweede cd van Utrechters John Coffey en daarbij speelde noch sex, noch zenuwen een rol. Hun eerste was al niet misselijk, deze tweede is een regelrechte pomp op je smoel. Ik zou je dan ook echt niet willen aanraden om het hele verhaal dat de band deze dagen doet op het urgente en spraakmakende blog Eerste Hulp Bij Plaat Opnamen te lezen. Dat doet totaal niet ter zake voor de muziek. Sterker nog, het verhaal ontmantelt bijna de power van Bright Companions. Die plaat komt namelijk totaal niet over als een weldoordacht proces, die klinkt eerder als een roedel over elkaar heen rollende honden zonder baasje en zonder de normaal zo strakke hiërarchie. Hecht bevriend, maar ondertussen elkaar de kaas van het brood etend. Zo tuimel je 11 nummers lang van het ene in het andere euforische uiterste. Bright Companions doet je hart sneller kloppen. Aan de ene kant swingt het ranzig vanuit de heupen, maar even later staan ze in hetzelfde nummer je vol op je smoel te pompen. Probeer maar eens “Dirt & Stones”, dat is een van de meest onweerstaanbare tracks op de cd. Maar welk nummer is eigenlijk niet onweerstaanbaar op deze bazenplaat? Geen. Zonder meer behorend tot de beste Hollandse waar van dit jaar.
mij=Redfield Recordings / Suburban
4 reacties