Af en toe is stukjes schrijven helemaal niet leuk. Dan zit je eigenlijk liever bij een kampvuurtje buiten, binnen geeft zoveel rommel, terwijl een fles wijn rond gaat van lip tot lip en degene die wil neemt een trek van een joint die daarop volgt. En als daar dan iemand bij zit die je wat luistervoer geeft, doordat hij/zij mooie liedjes speelt op zijn gitaar die kunnen dienen als aangename achtergrondmuziek terwijl jij zit te lullen met de lui die bij je zitten of waar je bij weg kunt dromen in het vlammenspel van je vuurtje is dat mooi meegenomen. Dat soort naakte liedjes leent zich niet altijd even goed voor beluistering over je speakers thuis in de woonkamer of achter je computertje en zeker niet voor in de trein waar het toch altijd een kakafonie is. Daarom heb ik zeker met de eerste helft van deze EP toch een probleem. Ik kan me helemaal voorstellen dat ik het in bovengeschetste omstandigheden prima kan verteren, maar zo uit mijn boxjes iemand die zich zo naakt geeft als Julie Dorion, oei, dat is wel heel naakt. Het Okkervil River deel is meer geschikt voor later op de avond als de wijn al lang op is, de flessen sterkere drank te voorschijn komen, de gesprekken al lang niet meer gefluister zijn en op het vuur grotere balken terecht komen dan eigenlijk goed is bij deze droge omstandigheden. Pas maar op voor de brandweer
File: Julie Doiron / Okkervil River – Split EP
File Under: Voor bij het haardvuur