Vier full-lenght CD’s, een handvol EP’s, singles en vooral een flinke stapel cassettes. En wat heeft het June Panic opgeleverd? In elk geval niet de populariteit – hoe relatief die dan ook is – van de allergrootsten in het lofi-wereldje. De vergelijking met collega (Smog) ligt nog het meest voor de hand: beiden begonnen met ergens eind jaren tachtig, begin jaren negentig met het uitbrengen van cassettes, beiden deelden graag vinyl met bendgenoten en brachten zo split-EP’s en 7″‘s uit en koesteren een wereldvreemd imago. Als we de vergelijking doortrekken naar hun muziek zien we meer overeenkomsten: beiden hebben ietwat nasale stemmen en zijn niet bang om zo nu en dan vocaal uit de bocht te gaan. Bij beide heren klinken positivisme als diepdonkere melancholie en droefenis als doodsnood. Maar Smog wist zijn liedjes uit het moeras van de lo-fi te trekken en ze met terugwerkende kracht meer glans te geven. June Panic maakt zo nu en dan briljante songs (“Breach birth control”), maar vaker stuurloze, mediocre liedjes waar geen hook of idee van blijft hangen. En die modderige productie, daar hebben eind jaren negentig de grootsten uit de lofi-wereld mee afgerekend. Zij die zijn blijven steken in de kwartfinales nog niet.
File: June Panic – Hope You Fail Better
File Under: Lofi liedjes die de top niet halen
File Audio: [Let my lungs coin work][Breach birth control]