Ik moet toegeven dat ik Kaiser Chiefs nooit echt een bal aan heb gevonden. Hitje “Ruby” kwam me al snel mijn neusgaten uit en sinds voorman Ricky Wilson zich verhoereerde aan The Voice UK is de credibility van de band wat mij betreft tot ver onder het vriespunt gezakt. Op het laatste album van de band, The Future is Medieval uit 2011, werd een relatief interessant concept getest waarbij kopers uit in totaal twintig nummers hun eigen album konden samenstellen. Leuk en verrassend idee, maar het was een album dat verder weinig indruk achter liet. Helaas lijkt hetzelfde lot beschoren voor dit vijfde album van de lads-band uit Leeds. Het enige bandlid dat beschuldigd kon worden van enig compositorisch talent (Nick Hodgson, drummer) verliet in 2012 de band en het het nieuwe album lijkt vooral een herhaling van oude zetten. Er gebeurt werkelijk niets op het album dat maar enigszins als spannend of vernieuwend aangemerkt kan worden en de tien nummers zijn vrijwel zonder uitzondering irritant drukke, springerige niemendalletjes. Alleen op afsluiter “Roses” doet Ricky Wilson een niet onaardige Bowie. Voor deze nieuwe Kaiser Chiefs draai ik in ieder geval mijn stoel niet om.
mij=Caroline
4 reacties