Kaiser Chiefs – Employment

Dat Merie als echte Rotterdammert met Koninginnedag nog niet met een stok Amsterdam ingeslagen kon worden is meteen afgestraft, want Kaiser Chiefs gaven een nu al roemrucht optreden op London Calling in Paradiso. Dan maar als troost de studiocd aangeschaft. Kaiser Chiefs, ook wel aangeduid als ‘the next big thing’ uit Engeland. Nou maken dat soort kwalificaties ook mij als liefhebber van Britpop erg afwachtend, maar zo te horen aan Employment hebben Kaiser Chiefs alles in huis om heel, heel erg groot te worden. Want, wat krijg je als je in een grote blender Blur, The Clash, Pulp, Madness, David Bowie (ja, David Bowie), The Jam, Supergrass en Big Audio Dynamite, vermaalt met een paar kilo gevoel voor humor, enthousiasme en – kom, we letten niet op de calorieën – een paar stevige pints??? Een intrigerend brouwsel. De cd knalt er meteen in met de vileine humor van ‘every day I love you less and less’, gevolgd door single ‘I predict a riot’, zodat je direct weet wat voor vlees je in de kuip hebt. En dat is geen zitvlees kan ik u vertellen! Van het begin tot het eind is Employment een aaneenschakeling van opwindende ‘anthems’. Het zweet en het plezier druipen er als het ware vanaf. De soms hilarische teksten als ‘Pneumothorax is a word that is long. They’re just trying to put the punk back in to punctured lung’ voegen nog eens een tweede laag toe. Het meezinggehalte is hoog, met name waneer men zich beperkt tot teksten als ‘Na na na na naa’. Tel daarbij het nummer “Saturday Night” op, een knappe knipoog naar Bowie, compleet met saxofoon en waa-waa-wahoeee koortjes, en constateer dat Kaiser Chiefs dan wel ‘absolute beginners’ zijn, het is wel een verrekt veelbelovende start.

mij=Polydor / Universal