Eerlijk gezegd dacht ik dat de MTV Unplugged-sessies verleden tijd waren. Ik had ze in ieder geval al een tijdje niet meer langs zien komen op de spaarzame momenten dat ik MTV bekijk. Maar blijkbaar zap ik steeds op de verkeerde tijdstippen langs, want nu zit ik toch echt een MTV Unplugged-sessie van Katy Perry te bekijken. Da’s toch niet gelijk de persoon van wie ik zo 1-2-3 een akoestische sessie zou verwachten. Al is dat vooral omdat ze nog maar een cd uitgebracht heeft (ik laat de gospelplaat die ze onder de naam Katy Hudson uitbracht maar even buiten beschouwing). De Unplugged-sessie is met zijn 34 minuten dan ook wel een behoorlijk korte. Maar ook een die meevalt. Katy is ad rem vanaf het eerste moment (‘First we’re gonna start with “Kum Ba Ya” because we’re all on the floor’) maar trapt vervolgens gelukkig wel af met een fijne jazzy versie van “I Kissed A Girl”. Helaas heeft het begeleidende kwartet wel een kwalijke dissonant in de gelederen. Vanaf het eerste moment erger ik me blauw aan de stalen snaren van Patrick Matera. Die voegt echt geen reet toe. Een klassiek jazz trio van piano, drums en contrabas had hier echt wel volstaan en was een hele sessie lang veel interessanter geweest. Dus Katy had van mij ook geen gitaar op hoeven te pakken tijdens bijvoorbeeld “Ur So Gay” of “Thinking Of You” of solo in het nieuwe nummer “Brick By Brick”. Wat me verbaast is dat de ‘kikkerpraatstem’ van Perry als ze eenmaal zingt een stuk aangenamer is. Af en toe heeft zee een beetje moeite alle noten te halen, maar ze slaat ze zich toch redelijk eenvoudig door de Fountains of Wayne-cover “Hackensack”. Met “Lost” heeft ze wat meer moeite. Zelf had ik wel graag gezien dat ze “Waking Up In Vegas” meer door de mangel gehaald had en van een jazzy sausje voorzien had, de versie die ze nu doet blijft mij wat te dicht bij de cd-versie. Maar van deze dame zijn we voorlopig nog niet af.
mij=EMI