Ik bevind me in een tunnel. Ik zie niets, maar hoor des te meer. De geluiden zwellen langzaam aan. Opeens piept er rechts wat van me. Dan draait het geluid weg naar de andere kant. Voor het piepende geluid komt gebrom in de plaats, het wordt steeds luider, tot het voorbij is getrokken en de tunnel wat ruimer lijkt te zijn geworden. Ondertussen gaat het steeds sneller door de tunnel, tot ik door een soort geluidsmuur knal. Dan wordt het stil. “Bewusstseinserweiternd Tonaufnahme” is de titel van een van de tracks op Keith Fullerton Whitman’s Schöner Flußengel. Niet ten onrechte, want er wordt heel wat aan effecten over je heen gestort bij het beluisteren. In de trein, terug van de demonstratie op het museumplein, dringen de indrukken zich aan me op. Als ik mijn ogen sluit krijg ik steeds weer het gevoel dat ik door een tunnel rijd (of ligt dat toch aan de trein?). De geluidseffecten zorgen voor een onwezenlijk gevoel. Bijna als een soort van trip werken de vreemde klanken. Associaties krijg ik vooral met sommige plotse klanken uit het repertoire van de Neubautens, of met wat JM Jarre wel eens deed. Ook pingelt er af en toe eens een akoestisch gitaartje mee. Moet ik stiekem even aan Kitaro denken. Schöner Flußengel is de opvolger van een album (Antithesis) dat koud een paar maanden uit was. Een productief baasje, die Whitman, want de komende tijd schijnt er nog het een en ander uit te komen op Kranky. Niet zomaar wat loos gepingel, blijkt uit het feit dat de goede man les geeft aan Harvard. Onder het pseudoniem Hrvatski is Whitman ook al jaren actief in verschillende combinaties met DJ’s en andere mixende types. Ook doet hij aan recensies… Andere reviewers zeggen het fijn te vinden dat Whitman zich niet in een hokje laat plaatsen. Tsja… ik denk dat die Whitman al lang lekker bezig is een eigen hokje te timmeren. Een experimenteel hokje, dat wel.
File: Keith Fullerton Whitman – Schöner Flußengel
File Under: Een eigen hokje voor Whitman, graag!
File Audio: [Weiter][Lixus (Version Analogique)]