De Nederlands-Israëlische Française Keren Ann is een sprookjesprinses. Mocht ze je al niet betoveren met de multi-etnische looks, die ze dankt aan haar Russisch-Israëlische vader en Nederlands-Indonesische moeder, dan pakt ze je wel volledig in met fluisterzachte vocalen in intrigerende poppareltjes. Keren Ann begon haar carrière als partner in crime van de Franse badboy Benjamin Biolay met wie ze onder andere Chambre Avec Vue, het prijswinnende comeback album van de in Frankrijk zeer bekende Henri Salvador vol pende. De song Jardin d’Hiver van Salvadors album staat ook op haar debuut. Maar na twee Franstalige albums was de koek voor Keren Ann op. Ze verbrak de creatieve relatie met Benjamin Biolay en verkaste naar New York, waar ze zich vanaf het derde album Not Going Anywhere vooral zou toeleggen op het schrijven van Engelstalige songs. Geen onverstandige keuze gezien het succes dat haar dat opleverde aan de overkant van de Atlantische Oceaan, maar met name ook in Zuid-Oost Azië. Alleen in ‘thuisland’ Nederland (Keren Ann groeide tot haar elfde afwisselend op in Israël en Nederland) lijkt het maar niet te willen lukken met haar carrière. En dat is jammer. Keren Ann is namelijk hetzelfde soort eigenwijze songwriter als de Canadese Feist, wiens muziek hier wél potten kan breken. Bovendien nam de jeugdige Britse indierock-lieveling Anna Calvi samen met new wave-bard David Byrne al eens een heerlijk beklemmende versie op van haar prachtsong “Strange Weather”. Maar wie weet komt er met You’re Gonna Get Love verandering in haar beperkte roem hier ten lande. Dat zou niet geheel onterecht zijn. Reeds met album-opener en titelsong “You’re Gonna Get Love” laat ze zich van haar sterkste kant horen. Een song die lijkt te handelen over een relatiecrisis. Maar wel eentje bezongen met een vette twangy-gitaar als begeleiding. In “Insensible World” bewijst ze dat ze zo’n onmogelijk relatie ook kan verpakken in een suikerzoete song. In “Easy Money”, klinkt ze op haar meest disco en lijkt de fatale geliefde definitief afgeschreven. Hoewel je je dat weer afvraagt als je het heerlijk broeierige “My Man Is Wanted But I Ain’t Gonna Turn Him In” hoort. Dit is Keren Ann op haar allersterkst, loom en smachtend zingend over een trage minimale groove. Het moge duidelijk zijn Keren Ann is niet de femme fatale die je op basis van haar exotische looks zou verwachten, ze heeft eerder een onbeheersbare zwak voor ‘foute’ mannen. In dat opzicht betoont ze zich de tweelingzus van de Schotse Isobel Campbell. Met het verschil dat zij op dit album niet met haar badboy(s) in duet gaat, maar ze enkel bezingt. Op de tweede helft van het album lijken alle relatieperikelen in een rustiger vaarwater te komen. Al is de bitterzoete melancholie in songs als als het fraaie van een heerlijke plukbas-voorziene, “Where Did You Go?”, “The River That Swallows All The Rivers” en “You Have It All To Lose” nooit ver weg. Misschien is You’re Gonna Get Love niet eens Keren Ann’s sterkste album. Maar ze betoont zich op deze nieuwste schijf eens te meer een van de beste songwriters van haar generatie, hopelijk dat Nederland dat nu ook ontdekt.
File: Keren Ann – You’re Gonna Get Love
File Under: Liefde<
File Social: [Facebook] [Twitter] [Instagram]