Kissy Sell Out – Youth

Uit hetzelfde Essex als waar Damon Albarn en Esser vandaan komen, hebben we nu Kissy Sell Out. Je vroeg je al even af waar je die openingszin van herkende: inderdaad, er loopt nóg iemand met een hip opgeschoren kapsel en een verse debuutplaat in Essex rond. Maar waar Esser kiest voor slijmerige R&B-ritmes waar hij overheen praatzingt, zit Kissy Sell Out meer in de new rave-hoek. En niet alleen qua kapsel heeft-ie ook veel met de eighties. Die strijkers in “Bethnal Green Café” lijken wel sprekend uit een bekende oude hit gejat (hoe heet-ie ook alweer?). Alleen hoor je er nu een moderne verstoorde synthesizer onder. Op de rest van zijn plaat brengt Kissy nog twee andere wapens mee. Allereerst en bovenal zijn keytar, ofwel zo’n plastic keyboard voor om je nek. Er komt een eigenaardig geluid uit waar je maar net van moet houden, maar wat moet Kissy een lol gehad hebben in het opnemen van deze plaat! Talloze nummers, vooral het slotnummer “Youth”, ontaarden in enthousiast prog-achtig hoog gepriegel. Ik moet erg denken aan zijn optreden op Lowlands 2008, waar Kissy een uitpuilende X-Ray liet stomen met een onverwacht pop-optreden (hij was aangekondigd als electroproducer/remixer), dat nu dus in de vorm van Youth op cd uit is. Oh ja, zijn tweede wapen: catchy liedjes! Luister “This Kiss” en “Apple Jelly” maar: lekker hip Engels, met The Streets-achtige bravoure. Of Kissy écht hip is weet ik niet – de NME heeft hem al uitgekotst, dus het moet wel goed zijn – maar Marten is fan en mijn benen gaan van “Go Explode” heel raar doen, dus is dit zo’n fijne zomerplaat die je vooral live moet meemaken maar die iedereen over zes maanden weer is vergeten.

mij=San City High