Toen ik twee jaar geleden een stukje schreef bij de debuutplaat van Krakow, As The Heart Is, was ik er slecht aan toe. Ik had op dat moment zoveel last van de pollen in de lucht, dat ik ruim een week er echt ziek van was. Na die ellende gezien te hebben pakte mijn huisarts resoluut door en zorgde dat er samen met een allergoloog geregeld werd dat ik aan een vijf jaar durende kuur startte die mijn pollenallergieën moest decimeren. Het werpt zijn vruchten af, want nu na een paar mooiere dagen voel ik me nog steeds kwiek. Het is fijn om in april en mei weer van het weer te kunnen genieten doordat ik weer de baas over mijn eigen lichaam ben. Nu kan ik gewoon lekker buiten op een bankje zitten, luisteren naar de vogels of muziek. De nieuwe Krakow bijvoorbeeld. Toen ik ze zag op Eurosonic vorig jaar januari, vermoedde ik al dat er wat moois aan het bloeien was. En de bloem die Far-away Look heet, is prachtig. Vind ik. De band rond Niné Cipolletti en Piet de Messemier is gegroeid. Bestempelde ik zijn voorganger al als het geluid van de totale onthaasting, Far-away Look doet er nog een schepje bovenop. Vier nummers zingt Cipoletti (waaronder het desolate, als een spookstad bij nacht klinkende “Put A Spell On Me”), de rest zingt De Messenier of zingen ze samen. Dat levert in bijvoorbeeld “What A Woman” prachtige momenten op. Overigens blijkt ook bassist Gert Cools in het Sophia-achtige “Song On Request” een adequate zanger te zijn. De referenties blijven wat dat betreft dezelfde als bij de debuutplaat, maar het geheel is meer gefinetuned en in balans. Net als ik in deze lentemaanden.
mij=Zeal / Konkurrent