Het lijkt nog maar zo kort geleden dat Jacqueline Govaert en de haren het publiek op Pinkpop als makke schapen om hun vingers wonden. Toch is het al weer bijna tien jaar geleden dat het gebeurde en maakt Govaert met haar trouwe gevolg een afscheidstournee langs de zalen om 27 juni voor het laatst als Krezip op de planken te staan in de Heineken Music Hall. Ik ken nogal wat mensen die er geen traan om zullen laten. Ikzelf schipper. Aan de ene kant vond ik de band als ik ze live aan het werk zag altijd aanstekelijk enthousiast, aan de andere kant vond ik het op plaat vaak maar zozo. Neem bijvoorbeeld hun grootste hit “I Would Stay”. Als ik het terughoor op hun zojuist verschenen verzamelaar The Best Of Krezip, dan vind ik het, ondanks de leuke melodie, een wat sneu en een tikkie vlak pubermeisjesliedje, maar als ik de liveversie van Pinkpop zie, word ik er best blij van. Stiekem vind ik hun eerste singletje “Won’t Cry” dan leuker en is de latere ballad “All My Life” een veel fijner liedje. Een zelfde gevoel als bij “I Would Stay” heb ik bij de kauwgomballensynthsong “Plug It In & Turn Me On”. Het is allemaal net te lief, te veilig en het teert teveel op de energie van de frontvrouw die dankzij de videoclip nog net een zesje van me krijgt. Ik neem aan dat frontvrouw Jacqueline straks, na afscheidstournee en zwangerschap, solo verder zal gaan en ik ben best benieuwd welke kant ze dan op zal gaan. Hopelijk is het minder vlees noch vis dan ze de afgelopen twaalf jaar afgeleverd heeft. Al is het natuurlijk wel fijn om naast Kane nog een bandje te hebben om op te kankeren.
mij=Sony