Muziek om bij te relaxen. Kuljit Bhamra laat het goed beschrijven in de introducerende gesproken tekst. Na het draaien van deze wat vreemde plaat had ik mijn conclusie klaar. Dit is muziek die als een soundtrack van een zogeheten Bollywood -film zou kunnen dienen. Bhamra was me alleen zelf voor, want hij maakte in het verleden reeds filmmuziek in films waar er een relatie was met India. Daarnaast kreeg hij bekendheid als percussionist in de musical Bombay Dream van Andrew Lloyd Webber. Voor wie het niet duidelijk is, Bhamra is een belangrijk persoon in de Brits-Aziatische muziekscene. Hij brengt de zogeheten Bhangra Beat. Als je van loungemuziek houdt en open staat voor de nodige muziekstromingen uit het Westen en Oosten van de wereld dan ben je hier aan het goede adres, want op Burning at melting point valt veel te ontdekken en te genieten. Het begin zette mij op het verkeerde been met twee dubnummers waaraan gesproken woord van Mike Lindup (Level 42) toegevoegd is. De andere zeventien tracks zijn namelijk een mix van Westerse en Oosterse muziek. Er is gekozen voor een rijke schakering aan instrumenten, waarbij de Spaanse gitaar, de Ierse pipes en bodhran en de Indische santoor al wel aangeven dat Bhamra en een hele reeks gastmuzikanten kosten nog moeite gespaard hebben. Het is een zeer geslaagde verkenning van de muzikale grenzen geworden die zogezegd een wat vreemde plaat oplevert waarbij clichés gemeden worden. Bhamra verdient het dan ook buiten de Brits-Indische gemeenschap gehoord te worden.
mij=Keda / Bertus