Kyuss Lives!

Onder de naam Kyuss Lives! is de oerbron van talloze stoner bands voor het eerst in vijftien jaar op tournee. Zij het zonder Queens of the Stone Age frontman en mede-oprichter van Kyuss Josh Homme. Over een reünie is Homme altijd uitgesproken negatief geweest, maar dat weerhield zanger John Garcia er niet van de andere bandleden van het eerste uur te polsen of zij er wel iets voor voelden. Zowel bassist Nick Oliveri en drummer Brant Bjork hadden er wel oren naar om weer op pad te gaan als Kyuss. Als vervanger van Homme is gekozen voor de Belgische gitarist Bruno Fevery van Arsenal, die onlangs ook meespeelde tijdens Garcia Plays Kyuss tour van John Garcia.

Kyuss werd eind jaren ’80 opgericht in het ingeslapen woestijnstadje Palm Desert opgericht door vier highschool jongens met een voorliefde voor punkrock. Veel was er in de Californische woestijn niet te doen, behalve in een bandje spelen en “generator parties” bezoeken. Deze feesten waren al in de jaren zestig ontstaan, vertelt Brant Bjork voorafgaand aan de show in Paradiso. “Generator parties” dankten hun naam aan de generatoren waarmee midden in de woestijn stroom werd opgewekt voor de apparatuur van de bands. Meer was er niet nodig voor een geslaagd feest.

mij=Interview: Reinier.
Zelf stond hij op z'n 13e met een bandje op deze feesten, vertelt Bjork. Al op jonge leeftijd werd zijn interesse in muziek gewekt door een stel oudere jongens uit de buurt die in punk bandjes speelden. Hij was een jaar of elf en wilde niets liever dan ook muziek maken. “Ik ontdekte de Ramones en andere muziek waarvan ik het gevoel kreeg dat ik ook in een band kon spelen. Ik ben toen gaan drummen en op zoek gegaan naar anderen om mee te spelen. In die tijd leerde ik Josh Homme kennen, maar hij ging naar een school aan de andere kant van de woestijn, dus ik zag hem niet vaak. We hebben wel een paar keer wat gejamd, maar ik ben met anderen een band begonnen, waaronder Chris Cockrell, die later slechts korte tijd deel zou uitmaken van Kyuss. Uiteindelijk komt het er dan toch van dat Bjork en Homme samen in een band verder gaan, met zanger John Garcia en Cockrell op bas. De laatste werd vervangen door Nick Oliveri en Kyuss was een feit.
Al snel speelde Kyuss ook op de beruchte feesten. Met deze optredens ontwikkelde Kyuss hun geluid en bouwde het viertal een stevige naam op, meeliftend op de populariteit van de woestijnfeesten. Volgens Bjork beleefden de “generator parties” rond die tijd hun hoogtepunt, om vervolgens ten onder te gaan aan het succes. “De feesten werden te groot. Soms waren ere en paar honderd man, maar ook weleens vijf- zeshonderd mensen. Een vervelend bijverschijnsel was dat de feesten steeds gewelddadiger werden. Bovendien gebeurden er een paar dodelijke auto-ongelukken bij het verlaten van de feesten. De politie is toen harder gaan optreden en langzamerhand verdwenen de “generator parties”. Tegenwoordig worden ze niet meer gehouden.”
De band zelf ging ook vrij snel ten onder. Als eerste verliet Nick Oliveri de band, later gevolgd door Bjork. Met vervangers Scott Reeder en Alfredo Hernández nam Kyuss in 1995 de zwanenzang …And the Circus Leaves Town op. Later dat jaar doekte Homme de band op. Tijdens haar bestaan had de band niet echt een hele grote aanhang. Zo stond Kyuss in 1995 op Lowlands in een zo goed als lege tent te spelen. Pas na de split wordt de band pas echt bekend en verwerft Kyuss een cultstatus als grondleggers van de stoner rock.
Bjork vindt het fascinerend: “Ik heb er geen ander woord voor om het te omschrijven. Ik vond Kyuss altijd een unieke en geweldige band, maar ik vermoed dat iedereen dat denkt over de band waar hij in zit. Maar in al die jaren dat ik actief ben geweest in de rockscene vertelden mensen me steeds hoe geweldig ze Kyuss vonden. Je weet alleen niet of ze maar wat zeggen of dat ze het echt menen. Met deze tour is het wel duidelijk dat mensen de band echt leuk vinden.”

Hoe verklaar je die cultstatus en het succes van de reünietour?
Dat is eigenlijk een vraag voor een fan. Ik weet wat de muziek voor mij betekent, maar ik weet niet wat het bij anderen doet. De muziek raakt me, ik krijg er een goed gevoel van. Waarschijnlijk ervaren andere mensen hetzelfde.
Dit is de eerste keer in vijftien jaar dat Kyuss weer optreedt. Hoe is deze reünie tot stand gekomen en waarom?
John was bezig solo-album en hij wilde zijn solomateriaal promoten en weer op tournee gaan. Zijn idee was om live de Kyuss nummers te eren om zo het soloproject onder de aandacht te brengen. Zo kwam het Garcia plays Kyuss-tour tot stand, samen met Bruno Fevery op gitaar en nog wat andere lui. Het publiek was heel enthousiast. Ik was mee op die tour en ik was verbaasd over die positieve reacties. Na die tour belde John mij op, wat ik ervan vond om samen met hem en Nick weer als Kyuss te gaan spelen.
Jullie hebben vast wel eerder over een reünie nagedacht, maar pas nu komt het ervan. Maar waarom heeft het vijftien jaar geduurd voordat het er van is gekomen?
Ik weet niet precies waarom de reünie niet eerder is gebeurd. Het is interessant, want ik had altijd wel interesse om weer bij elkaar te komen. Maar in de band hadden Josh en ik zo onze problemen en door de jaren heen is dat alleen maar erger geworden. Op een gegeven moment was ik op het punt gekomen dat ik mezelf zo'n reünie niet met Josh zag doen. Toen John het idee opperde om de reünie samen met Nick en Bruno te doen, leek me dat fantastisch. Ik had Bruno met John zien spelen en ik had alle vertrouwen in hem. Ik hoefde er geen tweede keer over na te denken.
Wat zijn dat dan voor problemen die jij en Josh hebben?
Het is grappig dat we het hier nu over hebben. Persoonlijk heb ik geen probleem met Josh. Ik heb zat problemen in m'n leven, maar Josh is daar niet een van. We delen gewoon niet dezelfde levensfilosofie. En voor mij draait Kyuss om filosofie, spiritualiteit, om hart en ziel. Deze dingen maakten Kyuss tot wat het was, maar toen die dingen minder belangrijk werden, wist ik dat het gedaan was met de band en heb ik Kyuss verlaten. Ik zag mezelf dus niet terugkeren in Kyuss als er geen sprake was van een gedeelde filosofie. Zo zit het tussen Josh en mij.
Maar waar hebben jullie dan onenigheid over?
Weet je, dat kan om de zakelijke kant, om het geld. Het kan over macht gaan. Wat mij betreft is er in kunst en muziek geen ruimte voor zo'n houding. Er is genoeg van dat gedoe in de wereld en ik wil niet in een band zitten waar dat soort zaken een rol speelt.

Waarom is er gekozen voor deze samenstelling? Er zijn nog een andere drummer en bassist lid geweest van Kyuss, hadden Scott en Alfredo geen interesse?
Dat weet ik niet, maar ik weet wel dat John terug wilde naar de essentie van de band. Europa heeft toentertijd kennis gemaakt met de versie van Kyuss met Josh, John, Scott en Alfredo, maar dat was niet de originele band. In mijn ogen bestond de originele band uit John, Josh, Nick en ikzelf en John wilde terug naar die oorspronkelijke spirit toen we nog lol hadden.
Over albums gesproken. Er zijn geruchten dat jullie er over nadenken een nieuwe plaat op te nemen. Hoe concreet zijn die plannen?
We zijn nog niet begonnen met schrijven, omdat we nog maar net hebben besloten dat we een nieuwe plaat willen opnemen. Het idee is dus nog vers, maar we hebben het er wel veel over, over de muziek, arrangementen en productie. We zijn allemaal heel enthousiast om er samen aan te gaan werken, dus het is vrij zeker dat het gaat gebeuren. Maar we richten ons nu op de tour en als we eenmaal thuis zijn, zal iedereen wel beginnen met schrijven van nummers.
Je bent na Kyuss verder gegaan als soloartiest. Zou je er wat voor voelen om dat op te geven en je weer volledig op Kyuss te richten? Of zal Kyuss altijd een zijproject voor je blijven?
Dat is een interessante vraag. Ik ben nu bijna tien jaar bezig als soloartiest en als je het me vijf jaar geleden had gevraagd of ik dacht dat Kyuss nog bij elkaar zou komen, dan had ik gezegd “waarschijnlijk niet”. En als je me dan had gevraagd of Kyuss bij elkaar zou komen en ook nog nieuwe muziek zou opnemen, dan had ik je verteld dat dit onwaarschijnlijk was. Maar alles is mogelijk. Hier zijn we dan, having a fucking great time. We zien wel of dit een hoofdbezigheid gaat worden of niet. Ik zou er niet op tegen zijn. Ik hou ervan om te drummen en de band waar ik graag in drumde is Kyuss. Mijn drumstijl is wat het is dankzij Kyuss.
Je hebt dus geen bedenkingen?
Nee. Kijk, we zijn professionele muzikanten en het doel van een professionele muzikant is volgens mij om in een situatie te zitten waarin hij of zij geld kan verdienen met de muziek waarvan ze houden en in geloven. Met de mensen waarmee je graag in dezelfde ruimte bent. Dat is een home run, zoals we dat zeggen. We zitten allemaal lang genoeg in de muziek om te weten hoeveel geluk we hebben dat we de mogelijkheid hebben om dit te doen en die kans gaan we uitbuiten.