La Luz is een Amerikaans dameskwartet dat oorspronkelijk uit Seattle komt, maar in 2015 verhuisden ze naar de andere kant van het land en werd Los Angeles hun basis. Na hun eerste album uit 2013 zijn ze inmiddels aan hun derde album toe. Dit keer werd niemand minder dan Dan Auerbach (The Black Keys) als producer gestrikt. Muzikaal passen ze prima bij Californië. Je ziet de surfplanken op het strand voor je, je hoort de psychedelische geschiedenis van L.A. en hun samenzang laat je lekker wegdromen. Floating Feature heet het resultaat. Ze houden het kort met ruim een halfuur met liedjes van twee tot net iets meer dan vier minuten. Wat meteen opvalt is dat het instrumentarium van orgel, gitaar en drums ieder voor zich de ruimte krijgt alsof ze om elkaar heen cirkelen. En zonder dat ze vervallen in solo’s. Het blijft een geheel. De samenzang is prettig, maar klinkt als een behoorlijke galmbak. De zangpartijen hebben een wat teruggetrokken rol in hun sound, en dat maakt dat hoe prettig de muziek ook is, het toch lastig is om je gedachten erbij te houden. Ik drijf met mijn gedachten langzaam weg naar de Californische stranden. Niets mis mee op zich, maar dat lijkt me niet de bedoeling. Gelukkig zijn er enkele uitschieters aan liedjes zoals “Loose Teeth” en “Walking In The Sun” waar de zang wel wat meer naar voren wordt gezet. Verder had her en der een rauw randje niet misstaan… Toch blijft het best een warme plaat die prima past bij de huidige temperaturen. Tijd dus voor een lekker koel drankje. Proost!
Hardy Art
File: La Luz – Floating Features
File Under: Sixties Droompop