Nee, dit is geen reissue van een lang vergeten album uit de hoogtijdagen van de countryrock. Al zou je, afgaand op de rare lettertypes waarmee zowel bandnaam als plaattitel geschreven zijn, de hoesfoto en de tracklist (“Freewheelin'”, “Turn The Tide”, “Silver Canyon”) iets anders concluderen. En uiteraard is er vooral die bandnaam: Last of the Easy Riders. Maar deze band bestaat uit relatief jonge muzikanten uit Denver, Colorado voor wie de countryrock van eind jaren ’60, begin jaren ’70 de heilige graal is. Alsof Gram Parsons’ muzikale zoektocht ten einde is, zo klinken ze. Cosmic American music noemde Parsons het: country, folk en psychedelica gemengd. Dat waar ook de carrière van The Byrds op stoelde en net als The Byrds kennen ook deze jonge Easy Riders meerdere zangers: drie zelfs. Wel wordt er hier duidelijk gekozen voor “Eight Miles High”, meer dan voor, pak ‘m beet, “Mr. Tambourine Man”. Het kwintet weet de voorkeur voor dit genre niet altijd even vakbekwaam om te zetten in goede liedjes en het gitaarwerk klinkt soms eerder raar dan psychedelisch, maar het is meer dan blinde liefde die ze hier laten horen. En ook de soms ietwat rommelige sound klinkt plots fijn en passend, gewend als ze we zijn aan kristalheldere digitale producties.
Agitated Records
File: Last of the Easy Riders – Unto The Earth
File Under: Cosmic American Music
File Social: [Facebook]