Nickelback is zo’n band die zichzelf enorm tekort doet door steeds maar weer te pronken met hun dieptreurige ballads. Da’s begrijpelijk, die hebben de band geen windeieren gelegd tot nu toe. Zelf vind ik de rocknummers veel beter te hachelen. Wat mij betreft maakten Chad Kroeger en de zijnen hun muziek nog net wat heavier. Dan kom je ongeveer uit bij wat het Sloveense LastDayHere laat horen op hun debuut-cd From Pieces Created. Normaal heeft zo’n band uit het voormalige Oostblok wel een bepaalde zweem aan lokale invloeden over zich, of een zanger die hun afkomst verraadt. Bij LastDayHere is dat totaal afwezig. De band zo Amerikaans dat het bijna eng wordt. Daar draagt de dijk van een stem van Marko Duplisak die vrijwel accentloos is ook zeker zijn stukje aan bij. Zoals gezegd gaat de band bij Nickelback linksaf het grote enge hardrock/metalbos in en verdwalen ze af en toe zo maar richting Tool-esque songs als “Never Coming Around”. Van mij hadden ze nog wel iets meer bij de hut van ome Maynard mogen rondhangen. Dan waren de songs net wat meer divers geworden en hadden ze af en toe ook eens een uitstapje kunnen maken over de vijf-minutengrens. Nu blijven de vijf Slovenen braaf rondhangen tussen de drie en vier minuten en daardoor krijgen de songs niet de ruimte om het avontuur te zoeken. Terwijl je aan alles hoort dat de vijf bandleden dit in potentie gemakkelijk aan zouden moeten kunnen.
mij=Graviton
LastDayHere is een echte liveband. Als deze muziek je aanspreekt moet je hun zeker eens live gaan zien.
Ik heb met hun al in Belgie en Nederland gewerkt en elk optreden is gewoon een “must see”