In een land waarin Bon Iver en Mumford & Sons worden binnengehaald als nieuwe folkhelden, mag best wat meer aandacht worden besteed aan het Schotse Lau. In het Verenigd Koninkrijk hebben ze dat wel door, want daar riep de BBC het uit Edinburgh afkomstige drietal al drie keer uit tot beste folkgroep van het land. Afgaande op hun derde album Race The Loser is dat volkomen terecht, want Kris Drever (zang, gitaar), Martin Green (accordeon, piano) en Aidan O’Rourke (viool) hebben een ronduit meeslepende plaat bij elkaar gespeeld. Het kostte me dan ook moeite met analytisch oor naar dit album te luisteren, want de muzikale maalstroom is zo sterk dat ik me er steeds al aan overgaf om er volop van te genieten. Uiteindelijk valt me vooral op hoe het traditionele folkgeluid is doorspekt met elektronica, die meestal wordt gebruikt als percussie of ritmetrack. Wellicht is Lau hier beïnvloed door folktronica-man en voormalig post-rocker Adem, met wie de band vorig jaar de EP Ghosts opnam. Niet alleen het gebruik van elektronica is inventief, ook de manier waarop de instrumentale en vocale nummers elkaar afwisselen. De laatste fungeren vaak als aanknopingspunten en bakens van rust in de soms woelige instrumentale trips. Zeker in het melancholieke slotstuk “Beer Engineer” voelt het echt als thuiskomen van een mooie reis. Aan de andere kant van de Noordzee zullen ze het vast met me eens zijn, nu de waardering vanuit Nederland nog!
mij=Reveal
4 reacties