“Domme pappa”. Die woorden bezigt de kleine Ben nog wel eens als ik in zijn ogen weer wat doms gedaan heb. Nu zeg ik het maar even tegen mezelf: “Domme Coen”. In al mijn gulzigheid en de jacht op net zo’n instant classic als “Cannon Fodder” van Laura Veirs vorige Cd Troubled by the Fire is, reageerde ik ronduit teleurgesteld na het vluchtig scannen van Veirs vierde Cd Carbon Glacier. Hoe dom kun je zijn? Ik liet de schoonheid van deze plaat helemaal langs me heen gaan, stuk onbenul dat ik d’r ben. Daar ben ik nu achter natuurlijk, want Veirs heeft inderdaad niet zo’n ongelofelijk mooi nummer afgeleverd als “Cannon Fodder”, maar wel een plaat die ik zonder met mijn ogen te knipperen een meesterwerk durf te noemen. Er zijn weinig vrouwelijke singer/songwriters geweest de afgelopen jaren die zo’n verdomd goede plaat hebben geleverd. Misschien wel geen een. Veirs en haar begeleiders Tortured Souls (what’s in a name!) komen veel beter uit de verf dan op Troubled by the Fire. Hiervoor is volgens mij voor een groot deel producer Tucker Martine aan te wijzen als schuldige. Hij heeft – aan de sowieso al sterke nummers – drumloops, keyboards en andere subtiliteiten toegevoegd die scherpe puntjes op de I zijn. Dat levert adembenemende nummers op als “Rapture”, “Chimney Sweeping Man” en “Shadow Blues” en een sneer van de kleine Ben: “Domme pappa”. Boy-o-boy, heeft hij, voor de afwisseling, eens gelijk.
mij=Bella Union / Bang!