Backbone mag dan beginnen met Russische folkmevrouw en radiogeluiden uit dezelfde contreien, het eerste echte nummer “Envy” maakt direct duidelijk wat we kunnen verwachten: groovy rock. In dit nummer voorzien van een onderlaag van funk. King’s X, maar dan zonder de kenmerkende stem van Doug Pinnick. Lemon Crush is een Schiedamse formatie die na een bezettingswisseling naar eigen zeggen ook een stijlwisseling heeft ondergaan. De King’s X-associatie schiet me vaker door het hoofd (“Chew These Bones”), maar daar blijft het niet bij. “Crown Jewels” doet mij bijvoorbeeld denken aan zowel Alice In Chains als Urban Dance Squad. Kan dat dan? Blijkbaar wel, Lemon Crush doet het. De voorbeelden liggen er gelukkig niet té dik bovenop. Wat alle songs gemeen hebben is een belangrijke rol voor de bas, die doorgaans de gevarieerde stuwende kracht is. De zang is prima, maar is ook vrij clean en ook zo ingemixt, en dat is wel jammer. Die blijft daardoor wat bovenop de grooves liggen in plaats van die mee vorm te geven, terwijl de frasering toch wel degelijk bijdraagt aan de grooves. Maar dat is slechts een klein minpuntje op een album dat bol staat van goed uitgewerkte songs én een paar fijne hoogtepunten bevat. Lemon Crush heeft het wiel niet uitgevonden met deze plaat, maar toont wel aan er een een soepel lopend voertuig mee te kunnen maken.
mij=Eigen Beheer
2 reacties