Les Savy Fav

We zitten backstage op het Metropolis festival. Les Savy Fav heeft zojuist het tweede optreden van de dag erop zitten en zanger Tim Harrington werkt een bord eten weg. Met trillende handen van de adrenaline. Beide shows waren een aaneenrijging van idioterie. Ongeacht de omvang van het publiek, Tim springt als een dolleman het publiek in en haalt de meest idiote fratsen uit. Hij bestudeerde het kontgat van een hondje, vond in een 3VOOR12-verslaggever een gewillig slachtoffer om een fijngekauwde banaan in de mond te spugen, maakte mensen kledingstukken afhandig en gebruikte het decolleté van een bezoekster als microfoonhouder. Kortom, er gaat geen moment voorbij zonder dat er iets voorvalt.

Buitenbeentje
Tijdens de optredens probeert Tim zoveel mogelijk te improviseren. Hij houdt ervan nieuwe dingen uit te proberen. ‘Improvisatie stimuleert m’n geest. Ik doe wat ik leuk vind om te doen, dat vind ik belangrijker dan een vlekkeloze show. Ik probeer het voornamelijk mezelf en de rest van de band naar de zin te maken. Ik wil indruk op ze maken. En als het publiek het ook kan waarderen, dan is dat mooi meegenomen.’

mij=Interview: Reinier.
De band Les Savy Fav werd opgericht in de tijd dat de bandleden aan de Rhodes Island School of Design studeerden. Grondleggers van de band waren gitaristen Seth Jabour en Gibb Slife, die na het tweede album de band verliet. Tim stond volgens eigen zeggen al bekend als ongeleid projectiel toen hij werd gevraagd om de zang voor z’n rekening te nemen. Al op de middelbare school was Tim een buitenbeentje. ‘Op school kwam ik altijd in de problemen. Ik was een enorme uitslover en ik hield van de negatieve aandacht die je kreeg als je maf deed. Volgens mij dachten Seth en Gibb dat ik wel gek genoeg was om zanger te worden in hun band.’
Hoewel Tim tijdens de shows zo veel mogelijk improviseert, is het verrassingseffect dat er iets gaat gebeuren er wel af. ‘Vroeger was het wel leuker, toen waren mensen nog wel eens gechoqueerd. Het liefst spelen we daarom voor publiek dat ons niet kent en niet weet wat hen te wachten staat. Het is zo grappig om mensen te verrassen, maar dat gebeurt dus steeds minder.’ Sterker nog, mensen zullen juist naar de show komen omdat ze weten dat er gekke dingen gebeuren. Wat als hij daar op een dag geen zin meer in heeft? ‘Daar denk ik weleens over na, maar voorlopig wil ik er nog mee doorgaan. Als ik op een dag geen zin meer in heb om me als een dolleman te gedragen, maar mensen verwachten het wel van me, dan hebben ze pech. Fuck them, who cares! Ik in ieder geval niet. Het is onze band en we doen wat we zelf willen.’
Deadly Squire
En dat doet de band inmiddels al vijftien jaar. Hoe houden ze het al zo lag met elkaar uit? Een belangrijke reden volgens Tim is dat Les Savy Fav niet het enige is waar de bandleden mee bezig zijn. Bijna iedereen is voornamelijk actief met ontwerpen, fotografie of film. Alleen Syd is fulltime met muziek bezig, hij runt het label Frenchkiss. ‘De band is niet het allerbelangrijkste voor ons, het is namelijk niet de enige creatieve uitlaatklep die we hebben. Het spijt me dat ik hier een mythe moet ontkrachten,’ zegt Tim grijnzend met een mond vol cateringvoer.
‘Andere bands zijn dag in dag uit bezig met muziek. Wij maar een dag en dan nemen we weer even vrijaf,’ legt Tim uit. ‘We zijn in heel veel opzichten ook niet professioneel en dat maakt het voor ons erg makkelijk om te doen wat we willen. We verdienen niet zoveel met de band, maar daar hoeven we ons ook geen zorgen over te maken omdat we niet van die inkomsten afhankelijk zijn’, aldus Tim.

Naast de band werkt Tim voor zichzelf. Eerst als grafisch ontwerper, maar gaandeweg raakte hij geïnteresseerd in textiel design. Samen met zijn vrouw zette hij het ontwerpbureau Deadly Squire op en houdt hij zich samen met haar bezig met het ontwerpen van patronen voor textiel en kleding. In dit werk ondervindt hij soms wel de nadelen van zijn reputatie als doorgeslagen frontman. ‘Toen we begonnen was het heel makkelijk om met mensen in contact te komen, want als mensen de band kenden waren ze al snel bereid om met me te praten. Maar als het neerkwam op serieuze afspraken, waren ze vaak bezorgd en vroegen ze me of ik me wel zou gedragen op het werk. Of ik niet als een dolle zou gaan lopen schreeuwen. Maak je geen zorgen, ik heb al een plek waar ik kan schreeuwen en maf kan doen. Het zijn juist de normale mensen die op een gegeven moment op hun werk doorslaan en gaan lopen schreeuwen. Iemand als m’n vader of zo, die is accountant.’
‘Weird Al’ Yankovic
De creativiteit van de band komt ook tot uiting in wat er allemaal rondom de muziek wordt gedaan en bedacht. Zo houdt de band ook het art work van de cd’s en het ontwerpen van de T-shirts in eigen hand, geheel in de geest van de hardcore bands waardoor Les Savy Fav is beïnvloed. ‘We houden ervan om ook dat soort dingen te doen. We zijn geen band die alleen maar bezig wil zijn met muziek. We enjoy the whole thing.’
Ook rondom de release van hun laatste plaat had de band zelf allerlei creatieve ideeën bedacht, maar al die plannen werden van de baan geschoven toen Root For Ruin voortijdig lekte via internet.
Hoe kijkt Tim daar op terug en wat vindt hij van downloaden en delen van muziek via internet? ‘Kijk, we verdienen niks met onze albums, daar gaat het niet om, maar het is wel teleurstellend als je plaat wordt gelekt. Lenen en delen van muziek is iets natuurlijks, maar een gelekt album downloaden is alsof je een kerstcadeau openmaakt voordat het Kerstmis is. Hier heb je het, voelt het nou beter dat je het al hebt?
‘We hadden een hoop geinige ideeën. We wilden bijvoorbeeld een benefiet houden om geld in te zamelen om ‘Weird Al’ Yankovic te kunnen inhuren om hem een van onze nummers te laten doen. Maar toen het album was gelekt hadden we daar geen zin meer in. Het is voor ons vooral vervelend geweest dat we de pers eromheen niet meer in de hand hadden. De media gaat niet nog een maand wachten op de officiële release voordat ze over de nieuwe plaat schrijven. In plaats van dat je het album met een grote knal lanceert met de nodige persaandacht er omheen, werd het nu een hele lange scheet in plaats van een hele grote drol in een keer.’