Het blijft altijd lastig als er prominent vermeld wordt dat een van de leden ooit in een andere, bekendere band zat. Ook voor de band kan het twee kanten op werken: je krijgt weliswaar net even wat eerder de aandacht omdat je iemand met een interessant verleden in je gelederen hebt, maar aan de andere kant is een vergelijking met die eerdere band dan niet ver weg. En da’s nogal een vergelijking als Lesser Key-bassist Paul d’Amour ooit iconen Tool mee oprichtte. Na het debuut Undertow vertrok hij, maar hij was niet zo’n bandlid dat nooit verder kwam dan de oefenruimte en dat hoor je ook wel op dit album. Lesser Key is overigens veel minder experimenteel of vernieuwend dan de teksten op hun site suggereren (‘an exploration into personal and artistic freedom’). Het is niet slecht, het is een zestal aardige songs opgebouwd uit licht hypnotiserende patronen, en bij tracks als “Folding Stairs” en “Parallels” hoor je dat ze ook best iets in hun mars hebben. Met name het drumwerk is erg lekker. Ingewikkeld en technisch van hoog niveau, en tegelijkertijd in dienst van het liedje. De productie van Sylvia Massy, die ook Undertow destijds produceerde, maakt dat het geheel lekker strak klinkt en dat maakt dat het in elk geval een consistent album is. Ik hoop wel dat Lesser Key er nog een tandje bij kan zetten voor een volledig album, want hoe aangenaam ook, na 26 minuten staat me geen melodie meer bij. Dat ze niet voor de makkelijke radiohit gaan is mooi, maar daar moet wel iets voor in de plaats komen.
mij=Sumerian Records
4 reacties