Ik heb helemaal niets met synthesizers plus overstuurde drums vol echo’s en wanstaltige galm. Echt helemaal niets. Het geeft alleen maar aan dat producers in de jaren tachtig echt niets anders deden dan coke snuiven. En het geeft aan dat iemand als Phil Collins alleen maar groot is geworden omdat alleen coke-addicts dit rare drumgeluid supergaaf vonden. Wat dat betreft is de megadealer in de film Boogie Nights echt geniaal gespeeld. Welnu, Fantasy is een grote synthesizer-galmbeat-plaat. Op zich niet zo erg, maar Lightning Dust bestaat uit Black Mountain-leden Amber Webber en Joshua Wells. En daarvan hoor je dus niets terug. Het is tenenkrommend hoe een mevrouw met een Stevie Nicks-achtige stem zich laat misbruiken voor Cindy Lauper-pastiches die zelfs te min zijn voor een coke-producer. Natuurlijk zijn er wel wat lichtpuntjes. Het Fleetwood Mac-achtige ingetogen gitaarwerkje “Moon” bijvoorbeeld waarin Webber ijzingwekkend goed is. Deze song lijkt gemodelleerd naar Tim Hardins “If I Were A Carpenter”. “Loaded Gun” is bijna een bigbeatproductie die zich kan meten met het werk van Goldfrapp. Maar toch, over het geheel genomen is Fantasy een goedbedoelde maar slecht werkende verkenning waar sommige muzikanten zich niet aan moeten laven. Ik ben niet boos, maar ontzettend teleurgesteld.
mij=Jagjaguwar
4 reacties