De Little Barrie uit de bandnaam is zanger/gitarist Barrie Cadogan. Een veelgevraagd man, want hij heeft de afgelopen jaren gewerkt met onder andere Primal Scream, Edwyn Collins en Paul Weller. Toch is Little Barrie wel degelijk een band en geen soloproject. Bassist Lewis Wharton zit er vanaf het begin in en sinds een paar jaar zijn de drumstokjes in handen van Virgil Howe – zoon van, ja. Net als het debuut is dit derde album, King Of The Waves, geproduceerd door Edwyn Collins. Dat het geluid vrijwel identiek is mag dan ook geen verrassing heten. Terecht, want dat geluid paste perfect bij de rock ‘n’roll/roots-/blues-/garagerock van het gezelschap. Met een lekker overstuurde gitaarriff wordt het album geopend en het tempo zit er gelijk goed in. Little Barrie heeft wat in het Engels zo mooi ‘swagger’ heet. Het zal aan de Nederlandse hoempatraditie liggen dat we daar in onze taal geen echt synoniem voor hebben. Het rammelt en kraakt, maar juist dat geeft de songs sfeer en ritme. Toch grijpt het album me niet zoals het debuut. Ergens vermoed ik dat er toch iets aan de swagger ontbreekt. En eigenlijk is dat ook wel zo: het tempo ligt vaak wat lager. De sfeer van de muziek is vaak ook erg donker, wat niet zo bij swagger past. Het titelnummer is daar een goed voorbeeld van. Voor mij betekent het dat ik niet echt in de sfeer van het album kan komen. Daarmee is niet gezegd dat het een slecht album zou zijn. Integendeel, Little Barrie doet zijn eigen ding en is daar erg goed in. Maar met het zomerse regenweer van dit moment is het me net even iets te somber. Ik wacht op een zonnetje om King Of The Waves een nieuwe kans te geven.
mij= Non Delux / Rough Trade
2 reacties