“Hè, de Little River Band, bestaat die nog?” Wellicht had u dezelfde reactie als ik. Ja en nee. Onder de naam Little River Band is deze band samengesteld uit bassist (sinds 1980) en tegenwoordig ook leadzanger Wayne Nelson plus vier deze eeuw geworven muzikanten. Drie oerleden van de allereerste bezetting uit 1975 mogen zelfs niet verwijzen naar hun connectie, hoewel hún nummers wel worden gespeeld en zelfs opnieuw opgenomen door déze Little River Band. Nelson en consorten mogen van oud-gitarist John Housden de naam blijven gebruiken. Volgt u het nog? Rockperikelen… Er mag dan een indrukwekkende lijst ex-leden zijn (onder wie John Farnham, in Nederland vooral bekend van zijn solo-hit “You’re The Voice”), voor de rest is er niet zoveel veranderd. De van origine Australische Little River Band klonk altijd al Amerikaanser dan de meeste Amerikaanse bands, met radiovriendelijke songs met nét genoeg gitaar om nog als rock aangemerkt te worden en met fraaie meerstemmige harmonieën. In feite de soort rock waar in Nederland vooral Venice van bekend is. Springen u spontaan de gaten in het tandglazuur bij Venice, dan hoeft u niet verder te lezen. Bij het intro van het eerste nummer, “The Lost And The Lonely”, bent u trouwens allang gillend weggehold. Is dergelijke rock voor u een guilty pleasure, dan kan het de moeite waard zijn eens te luisteren naar Cuts Like A Diamond, het eerste nieuwe (niet-Kerst)materiaal sinds 2004. Want hoe voorspelbaar het soms ook is, het klopt al-le-maal. Bovendien is het net zoals bij Venice net even beter uitgevoerd dan bij die enorme sloot aan bands in dit genre. Precies genoeg om te maken dat Cuts Like A Diamond gewoon een hele lekkere plaat is. En dan zal het me worst zijn hoe origineel de band is, met materiaal als dit is er altijd een plekje in mijn cd-kast te vinden.
mij=Frontiers/Rough Trade
4 reacties