Dit genre zit nu niet direct in mijn comfortzone, maar toch werd ik vrij snel gegrepen door het nummer “Dark Oscillations” van het debuutalbum van Loma. Zolang het maar een bijzonder randje heeft, dan lust het beest het wel. Pas later begreep ik dat het een project is van Jonathan Meiburg (die ik nog wel kende van Shearwater) samen met Emily Cross en multi-instrumentalist Dan Duszynski (van Cross Record). Meiburg, een verwoed vogelaar, was tijdens een tournee gebiologeerd door de muziek van Cross Record in zijn voorprogramma. Na een bijzonder optreden in België gaf hij aan dat hij graag met ze wilde samenwerken. Loma is het resultaat van de gezamenlijke sessies tijdens een reis door Amerika, in een periode waarbij ook nog even het huwelijk van Cross en Duszynski strandde. Het leverde een feeëriek, sereen, luchtig en melancholisch album op. Het bestaat voor een groot deel uit een soort droomfolk, met gebruik van diverse instrumenten, effecten en samples, waardoor sommige nummers of passages aanvoelen als licht experimentele geluidscollages. Soms klinkt het daardoor een tikkeltje gekunsteld, maar dat maakt Loma juist ook meer dan alleen maar zoete koek. Het levert meestal een prettige gelaagdheid op, zoals je dat door de uitstekende ruimtelijke productie ook goed kunt horen. Soms is het wel wat (s)loom en mag het wat uitbundiger allemaal, maar je kunt dan ook spreken van ingetogen pracht. De stem van Cross is sowieso erg aangenaam. Goed, hier en daar is er dan wel een niemendalletje (“I Don’t Want Children” bijvoorbeeld), maar voor de rest overheerst die eigenwijze schoonheid. Dit project is dan ook geen vluchtige samenwerking; het drietal tilt elkaar hier naar een artistiek hoog niveau. Het laat mij in elk geval weer zien (en vooral horen dus) dat softe muziek ook echt schoonheid kan bevatten. Dat voelt niet soepsappig, maar behoorlijk comfortabel.
Sub Pop
File: Loma – Loma
File Under: ingetogen pracht
File Social: [Facebook | Twitter | Instagram]